Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Πρόσω ολοταχώς

Του Γιάννη Μακριδάκη

Το να κατεβαίνεις στην πόλη φορτωμένος με προϊόντα της εποχής, (κουρμάδες, λάδι, σούμα, πρασινικά διάφορα, λαχανικά, φρούτα, σπαράγγια κλπ), τα οποία παρήγαγες ή συνέλεξες και διάλεξες προσεκτικά, με αγάπη και σεβασμό στη φύση και στον άνθρωπο που θα τα γευτεί, είναι υπέροχη αίσθηση προσφοράς και ανταμοιβής.

Όταν σύντομα θα λειτουργήσουν οι κοινωνίες των αξιών, όταν ξεφύγει η ανθρωπότητα από τον ευτελή εαυτό της που έχει ως υπέρτατο πόρο και στόχο το χρήμα, τότε θα εδραιωθούν και θα επικρατήσουν οι παραγωγοί, οι τροφοσυλλέκτες, οι Καλλιτέχνες και οι δημιουργοί, οι άνθρωποι της ψυχής, της Τέχνης, της ποιότητας, της αγνότητας, της ανταλλαγής και του σεβασμού στον Άλλον, όποια έμβια μορφή κι αν έχει Αυτός.

Μέχρι τότε, ας κάνουμε όλοι μας ό,τι μπορούμε για να φτάσουμε όσο το συντομότερο εκεί, αλλά και για να μη μας καταπιεί, να μη μας κάνει όμοιούς του το ανόητο και χυδαίο παρόν καταναλωτικό σύστημα των ευτελών αξιών και της Ύβρης των χαμένων ζωών.

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=7300

Οι αδίστακτες ελίτ κατασκευάζουν τους νέους εχθρούς


“Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.”
                                                                                                             Κ. Π. Καβάφης
Tου system failure

Πώς συνδέονται οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι με την Ελλάδα και την κατεστραμμένη της οικονομία; Η πιο προφανής απάντηση που θα έδινε κάποιος, είναι ότι η Ελλάδα αδυνατεί να ελέγξει αποτελεσματικά τα κύματα των προσφύγων μέσα στα οποία διεισδύουν τζιχαντιστές και από κει στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλά υπάρχει ένας βαθύτερος συσχετισμός μεταξύ των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη και της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας ως αποτέλεσμα του Ελληνικού νεοφιλελεύθερου πειράματος.

Κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, κυρίως τις δεκαετίες του 50, 60 και 70, οι Δυτικές ελίτ είχαν στη διάθεσή τους έναν έτοιμο και χρήσιμο εχθρό, αυτόν του Σοβιετικού Κομμουνισμού. Ο εχθρός αυτός ήταν απαραίτητος προκειμένου να επιδεικνύεται ως παράδειγμα προς αποφυγή και να αναδεικνύεται η υποθετική υπεροχή του Δυτικού τρόπου ζωής. Ένας τρόπος ζωής που βασίστηκε στις πολυδιαφημισμένες ατομικές ελευθερίες, την απεριόριστη οικονομική δραστηριότητα και την μαζική κατανάλωση.