Σχόλιο της πρωτοβουλίας «Επειδή… υπάρχουμε κι εμείς»
Και όπως ήταν φυσικό, εκτός από τους γνωστούς κομματικούς σχηματισμούς, τους ανήκοντες στο «συνταγματικό τόξο» δεν άργησαν και οι «επαγγελματίες» της δημοκρατίας και του «πατριωτισμού», να απορρίψουν τη λαϊκή απαίτηση να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός για το «Μακεδονικό» και τη συμφωνία των Πρεσπών με δημοψήφισμα.
Και τι δεν έχουμε ακούσει τις τελευταίες ημέρες! Κι όσο η απαίτηση αυτή συγκινεί και γίνεται ευρέως αποδεκτή από ολοένα και περισσότερους απλούς ανθρώπους, αλλά και οργανωμένα σχήματα, τόσο η παραφιλολογία ενάντια στο Δημοψήφισμα αυξάνει.
Το βασικό τους επιχείρημα: Ότι τα θεμελιώδη και αυτονόητα δεν μπαίνουν σε διαδικασία κρίσης του λαού. Βεβαίως, κατ’ αρχήν συμφωνούμε, δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο μιας τέτοιας διαζευκτικής κρίσης μέσω δημοψηφίσματος. Τους διαφεύγει όμως μια «μικρή» λεπτομέρεια. Ότι αυτά τα θεμελιώδη και αυτονόητα της εθνικής μας υπόστασης, μπήκαν ήδη στην κρίση της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και αποφασίζονται ερήμην όλων μας από την εθελόδουλη σε αυτούς τους μηχανισμούς ελληνόφωνη κυβέρνηση. Δηλαδή, αυτό που -δικαίως- «απαγορεύεται» στο λαό να αποφασίζει, αναγνωρίζεται έμμεσα σε τρίτους για να αποφασίζουν, αφού δεν προτείνεται κανένας άλλος χειροπιαστός τρόπος ακύρωσης της διαδικασίας αναγνώρισης πέραν του ονόματος των Σκοπίων, της «μακεδονικής» εθνότητας και της γλώσσας, με όσα τετελεσμένα αυτή η διαδικασία της συμφωνίας των Πρεσπών δημιουργεί.
