Δημοκρατία "spaghetti" εντός και εκτός κόμματος...

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Στο Παράδεισο του ευρώ, οι αριθμοί ευημερούν, όπως και οι άνθρωποι.

Παρ όλα αυτά, διαστρεβλώνοντας τα επίσημα στοιχεία, οι δογματικοί των εθνικών νομισμάτων, συνεχίζουν να παραποιούν τη πραγματικότητα. Παραδείγματα λαθροχειριών:

Α. Οι 12 χώρες που ήταν οι πρώτες που μπήκαν στην ευρωζώνη  έχουν αποκλίνει οικονομικά, (αναφέρει στο μηνιαίο δελτίο της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ)

Β. Η φτώχεια απειλεί στην ΕΕ το 24% του πληθυσμού, δηλαδή 124 εκατομμύρια ανθρώπους, (συμπεραίνει στην έκθεσή της για την Κοινωνική Προστασία ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας -ILO).

Γ. Επίσης αναφέρει ότι η απόσταση μεταξύ των εισοδημάτων του ανώτατου 20% του πληθυσμού, από το κατώτατο 20% στην Ευρώπη, συνεχώς αυξάνεται. Τα περιουσιακά στοιχεία του ανώτατου 20% των Γερμανών είναι 149 φορές μεγαλύτερα από αυτά του κατώτατου 20%.

Δ. Στην Ισπανία , σύμφωνα με την Unicef, το 2014 το 11,8% των παιδιών στη χώρα, κάτω των δέκα ετών, υποσιτίζονταν σε σταθερή βάση - ένας αριθμός που συγκρίνεται με το Τσαντ.

Τσολάκογλου: ένας Έλληνας ήρωας και πατριώτης...

Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 συνέβαλε ως αντιστράτηγος και διοικητής του Γ' Σώματος στρατού, επιτυγχάνοντας σπουδαίες νίκες κατά των εχθρικών στρατευμάτων (ειδικά μετά την επίθεση των Ιταλών κατά τη μάχη του Μόραβα).

Πολέμησε με αυταπάρνηση επί έξι μήνες, τόσο τα ιταλικά φασιστικά στρατεύματα, όσο και τα γερμανικά, τιμώντας στο έπακρο το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου. Όμως μετά τη γερμανική επίθεση, τη διείσδυση της Βέρμαχτ στη Θεσσαλονίκη και την υποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από το αλβανικό μέτωπο, ο Τσολάκογλου σωφρόνως έκρινε ότι κάθε περαιτέρω αντίσταση θα ήταν μάταιη.

Προτάσσοντας λοιπόν το εθνικό συμφέρον και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελληνική κοινωνία δεν θα άντεχε τη συνέχιση της αντιπαράθεσης με μια πολύ υπέρτερη δύναμη, αποφάσισε μαζί με άλλους ανώτερους αξιωματικούς του στρατού τη συνθηκολόγηση, χωρίς έγκριση της προϊσταμένης τους Αρχής. (Και αυτό παρά το ότι στην ειδική σύσκεψη αντιστράτηγων που είχε γίνει στην Αθήνα ένα μήνα πριν φαινόταν αδιάλλακτος και είχε ταχθεί στη συνέχιση του αγώνα με κάθε κόστος.)

Η κυβέρνηση Τσίπρα υπονομεύει ανοιχτά την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. VIDEO (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Απλό ερώτημα: η Βουλή και ο Ελληνικός λαός ενημερώθηκε για το περιεχόμενο της συμφωνίας;αλλά τί ρωτάω τώρα!!!

Toυ Δημήτρη Καζάκη

Ενός κακού μύρια έπονται. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μια τόσο καραμπινάτη προδοσία του ελληνικού λαού, με την μετατροπή σε ΝΑΙ του ηχηρού ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Έτσι δεν μας έφτανε η συμφωνία θανάτου με τους δανειστές, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει αναλάβει να υπονομεύσει ανοιχτά και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Πρώτα ήρθε η προκλητική κίνηση του υπουργού εξωτερικών Ν. Κοτζιά να αναγνωρίσει ουσιαστικά το Κόσοβο και να πυροδοτήσει νέο γύρο απειλών για τα Βαλκάνια, αλλά και για την Ελλάδα. Όλοι γνωρίζουν ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις αρνιόντουσαν την επίσημη αναγνώριση του Κοσόβου, γιατί θα αναγνώριζαν προϊόν καθαρής πολεμικής επέμβασης εναντίον φιλικού κράτους, που κάλλιστα θα μπορούσε να συμβεί και στην Ελλάδα.

Μόνο ο Κοτζιάς ως άπατρις "αριστερός" της σχολής ΓΑΠ και Πάγκαλου, θα μπορούσε να το κάνει αυτό που δεν τόλμησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις των δωσιλόγων, υπακούοντας σε εντολές των ΗΠΑ και της Γερμανίας.

Μονόδρομος προς το αδιέξοδο...

To 1958, o διάσημος καναδοπολιτειακός οικονομολόγος Τζον Κέννεθ Γκαλμπραίηθ (1908-2006) δημοσίευσε το δεύτερο μέρος τής σπουδαίας τριλογίας του περί της οικονομίας. Επρόκειτο για το all time classic βιβλίο "Η Κοινωνία της Αφθονίας" (στα ελληνικά: εκδόσεις Παπαζήση). Σ' αυτό το βιβλίο, ο Γκαλμπραίηθ πήρε τις ιδέες που είχε διατυπώσει το 1899 ο φιλόσοφος Θορνστάιν Βέμπλεν ("Η θεωρία της αργόσχολης τάξης", εκδόσεις Κάλβος) και τις πήγε ένα βήμα πιο πέρα.

Ας βάλουμε λίγο τα πράγματα στην σειρά. Ο Βέμπλεν ήταν από τους πρώτους που μίλησαν για "τεχνητές ανάγκες" και πρόβλεψε ότι η ανάπτυξη του καπιταλισμού θα στηριζόταν σε μια "βιομηχανία μη ικανοποιήσιμων αναγκών" (όπως την χαρακτήρισε), η οποία θα δημιουργούσε μια ακατάσχετη ροπή προς κατανάλωση. Η πρόβλεψη του Βέμπλεν επαληθεύτηκε απολύτως, παρ' ότι μεσολάβησαν δυο παγκόσμιοι πόλεμοι και η μεγάλη οικονομική κρίση τού 1929. Εξήντα χρόνια μετά τον Βέμπλεν, στην "Κοινωνία της Αφθονίας" ο Γκαλμπραίηθ παρομοίασε τους ανθρώπους με χάμστερ που έχουν μπλέξει στον τροχό τής καταναλωτικής μανίας και τρέχουν διαρκώς χωρίς να φτάνουν πουθενά, χωρίς να ικανοποιούνται. Ποιό είναι το παραπάνω βήμα τού Γκαλμπραίηθ;