Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

Ο ανταγωνισμός της Ρωσίας με τη «Δύση» και η άσκηση εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή των Βαλκανίων


Γράφει η Χριστίνα Παπαποστόλου 
Eρευνητική Ομάδα S.A.F.I.A. – Toμέας Ρωσίας
Από το Timelink.gr

Την παρούσα στιγμή τα Βαλκάνια αποτελούν πεδίο ανταγωνισμού των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και «Δύσης» (ΝΑΤΟ – Ε.Ε.), για μια σειρά γεωπολιτικών θεμάτων της ευρύτερης περιοχής. Η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας φαίνεται να αναπτύσσεται σύμφωνα με τη θεώρηση που έχει ο Putin για τη θέση της χώρας του στο αναδυόμενο πολυπολικό περιβάλλον. Αυτή η ιδεολογία συμπληρώνεται με την προσωπική του φιλοδοξία να εκπληρώσει το πεπρωμένο της χώρας του, δηλαδή να ξαναγίνει η Ρωσία μια “μεγάλη παγκόσμια δύναμη” (“great power”).[1] Η πολιτική Putin δείχνει να επιθυμεί να δημιουργήσει την αντίληψη μιας μεγάλης νέας Ρωσίας πάνω στη μνήμη του μεγαλείου του παρελθόντος, χωρίς όμως να ακολουθείται η πολιτική αυτή από ουσία, μεταφραζόμενο σε οικονομικές επενδύσεις καθώς και σε πραγματική αφοσίωση, προς τις φιλικά -προς σε αυτή- προσκείμενες χώρες, που θα συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα.

►Ρωσική εξωτερική πολιτική στα Βαλκάνια – σχέσεις με ΝΑΤΟ

Η ρωσικές μνήμες παραμένουν ακόμα δυνατές από το πρόσφατο παρελθόν με τον κατακερματισμό της Γιουγκοσλαβίας και την επέμβαση της Δύσης όπου – κατά τους Ρώσους – ήταν ταπεινωτική λύση ως προς την επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή. Από την άλλη πλευρά, οι κυβερνήσεις των δυτικών κρατών έχουν αναλάβει έναν διπλό στόχο να εκπληρώσουν στην περιοχή των Βαλκανίων: από τη μία να σταθεροποιήσουν την περιοχή (η οποία μαστίζεται τα τελευταία 20 χρόνια από εθνικιστικές εξάρσεις και ασταθείς πολιτικές δομές) και από την άλλη να περιορίσουν στο ελάχιστο τη ρωσική επιρροή στην περιοχή.[2]

Οι “Θεσμοί” στο Hilton τελειώνουν και παραδίδουν την ΔΕΗ σε ιδιωτικά συμφέροντα


Σχεδόν παντού στην Ευρώπη η ηλεκτρική ενέργεια, άμεσα ή έμμεσα βρίσκεται στα χέρια του δημοσίου. Στην Ελλάδα των μνημονίων, αυτήν την σύγχρονη αποικία εντός της ευρωζώνης, αυτό απαγορεύεται ρητώς.

Στην “μπανανία” του 21ου αιώνα που λέγεται Ελλάδα η ενέργεια γενικώς και ειδικότερα η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να περάσουν στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων και κατά προτίμηση των πολυεθνικών της ενέργειας που έχουν την έδρα τους οι πιστωτές μας.

Η κυβέρνηση Τσίπρα κατά πρωτοφανή εθελόδουλο τρόπο δεσμεύτηκε να μειωθεί διοικητικά το ποσοστό της ΔΕΗ στην αγορά των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας από 89% περίπου που είναι σήμερα, στο 49% το 2019!!! Κι αυτό για να υπάρξει υποτίθεται ανταγωνισμός!

Ως κατ’ αρχήν μέθοδος γι΄ αυτήν την μείωση επελέγησαν οι δημοπρασίες από τη ΔΕΗ της φτηνής ηλεκτρικής της παραγωγής (νερά και λιγνίτης) προς ιδιωτικές εταιρείες πώλησης ρεύματος, οι περίφημες ΝΟΜΕ.