Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Η κληρονομιά των Ελλήνων


Toυ Δημήτρη Βάρου

Από τους προγόνους μας δεν κληρονομήσαμε μόνο αυτή την πανέμορφη χώρα που σήμερα την εκχωρούμε στους ξένους γοητευμένοι από τα λαμπυρίζοντα ευρώ που μας δείχνουν…

Δεν κληρονομήσαμε μόνο μια γλώσσα με αναρίθμητες αρετές, μητέρα ουσιαστικά όλων των σύγχρονων γλωσσών της δύσης, την οποία κακοποιούμε βάναυσα και συστηματικά με εντολές του υπουργείου «παιδείας»…

Δεν κληρονομήσαμε μόνο μια απέραντη ιστορία ηρωισμών που σήμερα συκοφαντούμε και αποδομούμε μετά μανίας ώστε να μας μείνουν στο τέλος οι φανταστικοί ήρωες της δύσης που συνήθως είναι μπάτσοι, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών που διαφημίζουν αυτοκίνητα και ρολόγια ή μπρατσάτοι εξολοθρευτές τρομοκρατών οι οποίοι απειλούν το ωραίο μας σύστημα…

Δεν κληρονομήσαμε μόνο το «κοπυράιτ» της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της επιστήμης, της τέχνης από γιγαντιαίες προσωπικότητες όπως ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας, ο Περικλής, ο Σόλων, ο Δημόκριτος, ο Ιπποκράτης, ο Όμηρος, ο Ευριπίδης και τόσοι άλλοι, το έργο των οποίων το 95% από εμάς το αγνοεί πλήρως αθωώνοντας την άγνοιά του με ένα βολικό «έλα μωρέ, τα έκφυλα γεροντάκια τώρα»…

Συλλογικότητες…

Toυ Γιάννη Μακριδάκη

Το πρωί όλα τα φυτά είναι καλυμμένα από μια κρούστα ασπρόπαγου, τη λεγόμενη πάχνη, η οποία, με τις πρώτες ζεστές αχτίνες που θα πέσουν μες στο χωράφι, αρχίζει να εξαχνώνεται από κάθε φύλο και κάθε πρασιά, σαν ο ήλιος να σηκώνει απ’ τη γη ένα αραχνοϋφαντο ασπροσέντονο.

Οι πνοές των φυτών, υγρά αέρινα ξέφτια.με αιώρηση λικνιστή και αδιατάρακτη προς τα πάνω, όλα μαζί συνθέτουν την άλλοτε ανάρια και άλλοτε πάλι πηχτή πρωινή ομίχλη.
Όταν αργήσεις να κινήσεις από το χωριό τη βλέπεις από ψηλά την ομίχλη αυτή να σκεπάζει τον κάμπο και ριγάει το είναι σου στην παγερή της αίσθηση, μα όταν έχεις κατέβει από νωρίς στο χωράφι, προτού σκαρφαλώσει ο ήλιος πάνω από το βουνό και σε δει, τη νιώθεις να σε τυλίγει, να σου ξυλιάζει τα δάχτυλα και βλέπεις την πνοή σου να γίνεται ένα με την πνοή των φυτών, νιώθεις μια ύπαρξη κι εσύ που αναπνέει σαν όλες τις άλλες ολόγυρα και προσθέτει κι αυτή το δικό της μικρό αέρινο ξέφτι στο συλλογικό σύννεφο.

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=7326

Σχόλιο ιστολογίου: