Δίκτυο ανταλλαγών

Του Γιάννη Μακριδάκη

Έχω να σας πω ότι όποιος γευτεί πρώτη φορά, όχι αριστερά, αλλά μαντΕρίνι χιώτικο, αποφαίνεται με θλίψη ότι ναι, δεν είχε ξαναφάει μανταρίνι μέχρι τώρα στη ζωή του. Επίσης δεν μπορεί στο εξής να φάει άλλο μανταρίνι πια διότι από τη στιγμή που έγινε κοινωνός της γεύσης του μαντΕρινιού της Χίου, όλα τα άλλα τού φαίνονται και είναι τελείως άνοστα.

Στο μικρό μου χωράφι υπήρχαν δυο μαντερινιές χιώτικες πριν από μένα εκεί. 5 χρόνια τώρα δεν τους άγγιξα ούτε φύλλο. Ούτε κλάδεμα, ούτε σκάψιμο, ούτε λίπανση, τίποτα, το παραμικρό. Μόνο νερό τους δίνω έμμεσα, ποτίζοντας με τη σταγόνα τις σπαραγγιές που έσπειρα στα πόδια τους. Κάθε χρόνο τα δυο δέντρα είναι τίγκα στον καρπό και ιδίως το ένα, το μεγαλύτερο, κάνει ένα μαντερίνι που ξεχνάς το όνομά σου.

Ετοιμάζω λοιπόν να μπολιάσω κάμποσες νεραντζιές την άνοιξη με μπόλια από τη συγκεκριμένη μαντερινιά. Όποιος θέλει κάνα δέντρο από αυτά που θα βγάλω, να το δηλώσει.

Επίσης να σας πω, εξ αφορμής ενός σχολίου στο προηγούμενο ποστ, ότι κανένας άνθρωπος ποτέ δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει να είναι τελείως αυτάρκης. Γι’ αυτό πάντοτε υπήρχαν οι ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων, που οδήγησαν σιγά σιγά στην ευφυέστατη επινόηση του χρήματος, η ανόητη χρήση του οποίου όμως έφερε την ανθρωπότητα στη σημερινή κατάντια και στην παρακμή της.

Στο χέρι μας λοιπόν είναι να επαναστήσουμε το αξιακό μας σύστημα, να ξαναρχίσουμε και να διευρύνουμε το σύστημα των μεταξύ μας ανταλλαγών. Στο πλαίσιο αυτό προσωπικά αποφάσισα να συναλλάσσομαι με τους ανθρώπους που επιθυμούν προϊόντα, φυτά ή δέντρα που παράγω ή υπηρεσίες που μπορώ να προσφέρω, (εργασία στη γη, μπολιάσματα κλπ) μόνον με ανταλλαγή κάποιων λίγων προϊόντων, τα οποία έχω ανάγκη, είτε τα παράγουν οι ίδιοι, είτε όχι. Παραδείγματος χάρη θέλεις από μένα σούμα, ή κουρμάδες ή σαλάτα πράσινη ή σπαράγγια ή τοπιναμπούρ, ή να σου μπολιάσω μια νεραντζιά, θα μου προσφέρεις κάποιο ή κάποια από τα προϊόντα που χρειάζομαι για τη διατροφή και τη ζωή μου, το οποίο αν δεν το παράγεις ο ίδιος, μπορείς να το αγοράσεις από κάποιον άλλο παραγωγό ή από κατάστημα οργανικών προϊόντων και να μου το προσφέρεις, χωρίς να κυκλοφορήσουμε μεταξύ μας χρήμα. Έτσι νομίζω σιγά σιγά θα αυξηθούν τα “αχρήματα” δίπολα μεταξύ των ανθρώπων και θα διευρυνθεί το κίνημα.

Η επανάσταση στην ανθρωπότητα των καταναλωτών συμβαίνει ήδη, και φουντώνει αργά και σταθερά, μέρα με την ημέρα οι καταναλωτικές δυτικές κοινωνίες συνειδητοποιούν το τίμημα της ανάπτυξης στον εαυτό τους, νιώθουν την αυτοκαταστροφή τους και αλλάζουν πορεία, επαναστήνουν το σύστημα.

Πηγή:http://yiannismakridakis.gr/?p=7354