ΕΡΤ: Αλήθειες που πονάνε...

Εισαγωγικό σημείωμα blog

Όχι δεν πάθαμε κωλοτουμπίαση ή οξύ μνημονιακό άλγος. Όχι εμείς τουλάχιστον. Παραθέτουμε λοιπόν το άρθρου του έγκριτου νέου εντεταλμένου συμβούλου της νέας ΕΡΤ που το έγραψε πέρυσι με αφορμή τον έναν χρόνο από το όνειδος του μαύρου του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα.

Το παραθέτουμε και το παραδίδουμε στην κρίση σας διατρανώνοντας ένα και μοναδικό ερώτημα προς τη σημερινή κυβέρνηση :

– ΠΟΣΑ ΚΙΛΑ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΣΤΕ ;

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

Καλή η "κολοκυθιά" αλλά να πούμε την αλήθεια για τις ευθύνες του "μαύρου".

11 Ιουν. 14 (12:43) 

Του Λάμπη Ταγματάρχη

Πολλά ήταν τα ψέμματα που είπαμε ως εδώ, ας πούμε και μια αλήθεια κι ας πέσει στο κενό.

-Για το κλείσιμο της ΕΡΤ φταίει ο Σαμαράς γιατί αυτός είναι ο πρωθυπουργός και μόνο αυτός θα μπορούσε να αποφασίσει  το απόλυτο "μαύρο".

-Και γιατί να φταίει ο Σαμαράς ;

-Και ποιος να φταίει;

-Ο Βενιζέλος

-Και γιατί να φταίει ο Βενιζέλος

-Γιατί είναι ο πολίτικος αρχηγός που στηρίζει επί της ουσίας την κυβέρνηση κι αν έβαζε βέτο, το πιθανότερο θα ήταν, προκείμενου να πέσει η κυβέρνηση να μην περάσει  το "μαύρο".

-Και γιατί να φταίει  ο Βενιζέλος;

-Και ποιος να φταίει;

-Να φταίει η Τρόικα και το ΔΝΤ και οι Γερμανοί κι ο Σόιμπλε

-Και γιατί να φταίνε αυτοί;

-Γιατί αυτοί υπαγορεύουν την οικονομική πολιτική της χώρας,τις βασικές στρατηγικές που ακολουθεί η κυβέρνηση

-Και γιατί να φταίνε οι Γερμανοί και η Τρόικα;

-Και ποιοι να φταίνε;

-Να φταίνε οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ

-Και γιατί να φταίνε οι συνδικαλιστές της ΕΡΤ;

-Γιατί αυτοί είχαν κλείσει την ΕΡΤ πολύ πριν την κλείσουν όλοι οι πιο πάνω και γιατί έριχναν μαύρο με μια κάρτα που για μήνες και χρόνια έλεγε...πληρώνετε κορόιδα πολίτες ...η ΠΟΣΠΕΡΤ απεργεί για το καθετί.

-Και γιατί να φταίνε οι συνδικαλιστές;

-Και  ποιοι να φταίνε;

-Να φταίνε οι εργαζόμενοι  που ήταν καλοβολεμένοι με τις συνεχείς απεργίες -που οι περισσότεροι τις πληρωνόντουσαν-που άφηναν τους συνδικαλιστές τους να διακόπτουν τα Διοικητικά Συμβούλια  και ουδείς διαμαρτυρήθηκε ή διαφώνησε

-Και γιατί να φταίνε οι εργαζόμενοι;

-Και ποιοι να φταίνε;

-Να φταίνε όσοι διοίκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο

-Και γιατί να φταίνε αυτοί;

-Γιατί τόσα χρόνια δεν ανέδειξαν τις παθογένειες του συστήματος ,δεν παραιτήθηκε κανείς και -πλην ελάχιστων εξαιρέσεων - κάνεις από όσους περάσαν να διοικήσουν  ως πρόεδροι και διευθύνοντες δεν  είχαν ξαναδουλέψει στην  τηλεόραση ή το ραδιόφωνο, παρά μόνο ήξεραν πως δουλεύουν αυτές οι  συσκευές στο σπίτι τους

-Και γιατί να φταίνε οι διοικήσεις;

-Και ποιοι να φταίνε

-Να φταίνε όσοι τους διόριζαν.....κόμματα, χρώματα..αρώματα... υπουργοί και κάθε λογής κομματόσκυλα

-Και γιατί να φταίνε αυτοί που τους διόριζαν;

-Και ποιοι να φταίνε;

-Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η ΕΣΗΕΑ, η ΕΠΗΕΑ, η ΓΣΕΕ, κ.λ.π., κ.λ.π.

-Και γιατί να φταίνε όλοι αυτοί;

-Γιατί δεν άφησαν μια μέρα χωρίς το κομματικό καπέλο να κυριαρχεί στις επιλογές ,στις προσπάθειες για ν' αλλάξει κάτι...Να μην αλλάξει ο εσωτερικός κανονισμός, να μην αλλάξει το οργανόγραμμα , να μην αλλάξει ο κανονισμός προμηθειών, να μη γίνει καμιά αξιολόγηση προσωπικού...

-Και γιατί να φταίνε αυτοί;

-και ποιος να φταίει;

-Nα φταίνε  τα άλλα κανάλια.

-Και γιατί να φταίνε τα άλλα κανάλια;

- Ε, γιατί κάποιοι χάρηκαν που η ΕΡΤ βγήκε από τη μέση , αφού έχασε τις συχνότητες της, αφού έπαψε να ανταγωνίζεται όσο και οποίους μπορούσε, αφού δεν ήταν καλό να είναι μέσα στα πόδια τους με τις  ψηφιακές της συχνότητες, με την τεχνολογική της πρωτοπορία στην υψηλή ευκρίνεια, με το ρόλο της -νικηφόρο στις εκλογές και στις ειδήσεις  - όταν την άφηναν στην ησυχία της.....

Ακούστε, καλή η κολοκυθιά ως παίγνιον άλλα δυστυχώς η ζωή μοιράζει τις ευθύνες εκεί που πρέπει και για το μαύρο αυτό δεν έχουν όλοι τον ίδιο βαθμό ευθύνης.

Προφανώς, και αυτό που συνέβη δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια κοινότητα των δημοσίων τηλεοράσεων. Προφανώς, και αυτόν που μπήκε  μέσα στα σπίτια μας και άρπαξε το τηλεκοντρόλ και ξερίζωσε το τηλεοπτικό σήμα απ τις θέσεις ένα και δυο και τρία, θα τον ακολουθεί το βάρος της πράξης του  σ' ολάκερη τη ζωή του.

Ξέχασα να σας πω πως μπορεί επίσης να φταίει και το ζαβό το ριζικό μας...

το κρασί που πίνουμε,

το σύστημα, οι μασόνοι,

οι Αμερικάνοι "φονιάδες των λαών",

οι "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι"

και η ανάγκη να καταλάβουμε όλοι με τον πιο ηχηρό τρόπο (αυτόν που έχει και ήχο και εικόνα) πως τίποτα πια δεν θ.α είναι όπως ήταν πριν...

[πηγή – http://www.thetoc.gr/opinion/article/poios-ftaiei-gia-tin-ert]

Πηγή:https://eleutheriellada.wordpress.com/2015/05/11/%CE%B5%CF%81%CF%84-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CE%B5/

............................................................................................................................

Κοινή δήλωση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτας Καββαδία, Αγλαΐας Κυρίτση και Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη για την ΕΡΤ

Σχετικά με τη σύνθεση του Δ.Σ. της νέας ΕΡΤ, τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία, Αγλαΐα Κυρίτση και Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης ανακοίνωσαν με κοινή τους δήλωση τα παρακάτω:

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε –στην αρχή ως φήμες, στη συνέχεια μέσω μερίδας του Τύπου– τη σύνθεση του Δ.Σ. της νέας ΕΡΤ. Με δεδομένο ότι η βουλευτική μας ιδιότητα δεν ακυρώνει την ιδιότητά μας ως δημοσιογράφων της ΕΡΤ, θα θέλαμε να κάνουμε ορισμένες αναγκαίες διευκρινίσεις:

• Mε κανέναν τρόπο δεν συμμετείχαμε σε οποιαδήποτε συζήτηση για τη στελέχωση του Δ.Σ., πολύ δε περισσότερο δεν είχαμε καμία ανάμειξη στη διαδικασία επιλογής των προσώπων. Η ενημέρωσή μας για το συγκεκριμένο σοβαρό ζήτημα, δυστυχώς, περιορίστηκε στις διαρροές στον Τύπο, από τον οποίο μάθαμε κι εμείς τις αποφάσεις. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ουδέποτε ζητήθηκε η γνώμη μας ή η άποψη άλλων δημοσιογράφων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

• Με δεδομένο ότι η επιλογή του κ. Ταγματάρχη για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ εγείρει τεράστιο προβληματισμό και ανησυχία στους ίδιους τους εργαζόμενους -που κράτησαν επί 23 μήνες ανοιχτή την ΕΡΤ και είναι αυτοί που, τελικά, θα αποτελέσουν τον καταλύτη για τη νέα ΕΡΤ που αξίζει η χώρα και η κοινωνία- και με δεδομένο, επίσης, ότι τα μηνύματα που εκπέμπει στο λαό η εν λόγω επιλογή είναι αντιφατικά και αποπροσανατολιστικά, καλούμε την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό να επανεξετάσει την απόφασή του.

• Είναι, τουλάχιστον, άστοχο οι επιλογές προσώπων να αποδυναμώνουν ουσιαστικά -εν τη γενέσει τους- προοπτικές, προσδοκίες και οράματα για το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα που θέλουμε. Η επιλογή προσώπων, η επαγγελματική πορεία των οποίων δεν συνάδει με το όραμα το οποίο έχουμε – και για το οποίο αγωνιστήκαμε – δεν μπορεί να ακυρώνει ή να θολώνει τους στόχους και την προοπτική.

Είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι δεν χτίζεις το καινούριο με παλιά υλικά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θέλουμε να διαβεβαιώσουμε πως για μας, μια ΕΡΤ στην υπηρεσία των πολιτών, μια ΕΡΤ απαλλαγμένη από τις παθογένειες του παρελθόντος, μια ΕΡΤ αντάξια των προσδοκιών που καλλιέργησε ο αγώνας των εργαζομένων της, ήταν και παραμένει ο απαρέγκλιτος στόχος μας.

Πηγή:http://sioualtec.blogspot.gr/2015/05/blog-post_85.html

............................................................................................................................

«Nτου» εργαζομένων στην ΕΡΤ -Κλαίνε, αγκαλιάζονται [εικόνες]

Σκηνές άνευ προηγουμένου εκτυλίχθηκαν μέσα στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, όπου εισέβαλαν πρώην εργαζόμενοι της δημόσιας τηλεόρασης μετά από κάλεσμα της ΠΟΣΠΕΡΤ.

Αφού πήδηξαν κάποιοι από τα κάγκελα, μπήκαν στο εσωτερικό του Ραδιομεγάρου, πέρασαν με κάθε τρόπο τις μπάρες ασφαλείας και βρέθηκαν στην καρδιά του κτιρίου. Τότε, πολλοί εξ αυτών ξέσπασαν σε κλάματα, αγκαλιάζονταν, ύψωσαν ελληνικές σημαίες. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ανάμεσα στους συγκεντρωμένους βρίσκονταν και αρκετά παιδιά.

Οι εργαζόμενοι απαιτούν να ενταχθούν άμεσα στο πρόγραμμα, ανεξαρτήτως του πότε θα συγκροτηθεί το νέο διοικητικό συμβούλιο, ενώ τονίζουν ότι η επιστροφή όλων των εργαζομένων και η λειτουργία όλων των δομών πρέπει να γίνει ταυτόχρονα. Αφήνουν επίσης αιχμές για το γεγονός ότι αυτό θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί από τις 30/4, όταν και ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους.

«Το πότε θα διορίσει η κυβέρνηση Διοικητικό Συμβούλιο είναι θέμα δικό της και δεν αφορά τους εργαζόμενους, που αμείβονται πλέον και θέλουν να προσφέρουν. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να το έχει κάνει από τις αρχές Μαρτίου! Για αυτό άλλωστε ο αρμόδιος υπουργός κατέθεσε τροπολογία στο νόμο για την "αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης", η οποία ψηφίστηκε» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ομόφωνα η ΠΟΣΠΕΡΤ αποφάσισε:

Η επιστροφή όλων των συναδέλφων και η λειτουργία όλων των δομών πρέπει να γίνει ταυτόχρονα και άμεσα (έπρεπε από 26/1/ 15).
Η απρόσκοπτη λειτουργία και συνέχεια εκπομπής από το ERTOPEN ώστε να παραμείνει ζωντανός αυτός ο αγώνας, διαρκείς παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες και παράδειγμα για της επόμενες γενιές.
Η στήριξη της συνδικαλιστικής δράσης και η ενίσχυση των συνδικάτων από κάθε επιβουλή της εκάστοτε εξουσίας γιατί είναι, όπως αποδείχτηκε, η μονή διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Κερδίσαμε την πρώτη μάχη αλλά αντέχουμε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε την άρση των αδικιών και των ασαφειών του νομού.
Στήριξαν τις προτάσεις της ΠΟΣΠΕΡΤ και πιεστικά την παρότρυναν να συνεχίζει την διεκδίκηση στα δίκαια αίτημα, που είναι αξιοπρεπή, ρεαλιστικά, και άμεσα εφαρμόσιμα και αποκαθιστούν την εμπιστοσύνη, είναι δε συνεπείς με την εξασφάλιση απρόσκοπτης και με προοπτική λειτουργίας της ΕΡΤ, με όλα τα δικαιώματα για τους εργαζόμενους της, ενωμένους ενάντια στις κακοδαιμονίες και τα σκάνδαλα κομματικών εξαρτήσεων, των πραιτοριανών, της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος και των πρακτικών του παρελθόντος.
Να γίνει άμεση συνάντηση με το νεοδιοριζόμενο ΔΣ της ΕΡΤ.

Η απάντηση της διοίκησης

Σε σχέση με την ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ, η διοίκηση της ΕΡΤ επισημαίνει πως «μόνο αρμόδιο όργανο που θα επιμεληθεί της διαδικασίας ανάθεσης καθηκόντων στους εργαζόμενους της ΕΡΤ ΑΕ, οι συμβάσεις των οποίων αναβίωσαν από την 29.04.2015, είναι το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο που θα προκύψει από την εφαρμογή του νόμου 4324/2015. Οι διαδικασίες επιλογής και διορισμού του νέου Διοικητικού Συμβουλίου έχουν ήδη εκκινήσει και αναμένεται η ολοκλήρωσή τους εντός της εβδομάδος. Το απερχόμενο ΔΣ στερείται κάθε αρμοδιότητας να επιληφθεί σχετικώς και επομένως κινήσεις όπως οι ανωτέρω ουδέν προσφέρουν στην ομαλή λειτουργία της εταιρείας».

Πηγή:http://www.iefimerida.gr/news/205812/ntoy-ergazomenon-stin-ert-klaine-agkaliazontai-eikones

............................................................................................................................

ΕΡΤ: Τελικά, είναι ζήτημα Δημοκρατίας

του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου*

Αν για κάτι παλέψαμε στην υπόθεση της ΕΡΤ, πέρα από την εξωφρενικά παράλογη φασιστική ενέργεια της κατάργησης της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και βέβαια το δικαίωμα στην εργασία, είναι και το σύνολο των μνημονιακών πολιτικών που επέβαλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Κυρίως όμως, παλέψαμε τα ζητήματα δημοκρατίας που ενέσκηψαν ευθύς αμέσως με την κατάργηση της ΕΡΤ, και που απλά επιβεβαίωσαν ότι η δημοκρατία σ’ αυτή την χώρα είχε προ πολλού καταλυθεί.

«Η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει οριστικά την ΕΡΤ» ανακοίνωσε ο θρασύς Κεδίκογλου στις 11 Ιουνίου 2013. Το πέσιμο της ταφόπλακας στον λάκκο με το πτώμα της δημοκρατίας, ακούστηκε εκκωφαντικά.

Ο κόσμος εν ριπή οφθαλμού αγκάλιασε το ραδιομέγαρο, συνειδητοποιώντας ίσως...

περισσότερο από κάθε άλλη φορά την κατάλυση της δημοκρατίας στην χώρα μας. Και λέω περισσότερο από κάθε άλλη φορά, γιατί ακόμα κι αυτή η... «τύποις δημοκρατία» που εγκαθιδρύθηκε με την μεταπολίτευση, είχε ήδη καταλυθεί από τον Μάιο του 2010, με την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων και ακολούθως από τις ανάλογες πρακτικές και πολιτικές επιλογές που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Μέχρι και ογδόντα χιλιάδες κόσμος βρέθηκε στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Ήρθε να στηρίξει περισσότερο τον εαυτό του και λιγότερο τους εργαζόμενους. Διψασμένος και οργισμένος για να ξεκινήσει επιτέλους η πολυπόθητη μαζική αντίσταση ενάντια στο ανάλγητο καθεστώς της υποτέλειας και των έξωθεν επιβαλλόμενων πολιτικών. Και δεν θα μπορούσε να παρουσιαστεί καλύτερη ευκαιρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν κυκλοφορούσε κανείς  ανάμεσα στο πλήθος του συγκεντρωμένου κόσμου μέσα και έξω από το ραδιομέγαρο, δεν θ’ άκουγε τίποτα άλλο από το «άντε παιδιά και τους ρίξαμε». Η θρυαλλίδα σχηματίστηκε μέσα και έξω από το ραδιομέγαρο.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι. Κι αντί να φουσκώνει το νερό, και τα εκατοντάδες ρυάκια και παραπόταμοι να συγκεντρώνονται στην μεγάλη κοίτη ενός εν δυνάμει χειμάρρου που θα συνέβαλε στο ουσιαστικό ξερίζωμα της ανάλγητων πολιτικών, να προκαλούσε δηλαδή δραματικές πολιτικές εξελίξεις προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Ο αγώνας περιχαρακώθηκε, χειραγωγήθηκε και νουθετήθηκε έντεχνα, μη τυχόν και συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, ότι η τύχη τους πλέον ήταν αποκλειστικά στα δικά τους χέρια. Μη τυχόν και το ποτάμι φουσκώσει και παρασύρει ό,τι βρει στο διάβα του από τα παράσιτα, τους σάπιους κορμούς και τα σκουπίδια που 40 μεταπολιτευτικά χρόνια σωρεύτηκαν στην κοίτη του.

Ας δούμε τα πράγματα κατάφατσα. Όσο κι αν είναι πικρό και στενάχωρο, ο γνήσιος και τίμιος αγώνας δεκάδων συναδέλφων και συμπολιτών εικοσιτρείς μήνες από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 11ης Ιουνίου 2013, προδόθηκε μεθοδικά από τις πρώτες κιόλας ημέρες της κατάληψης του ραδιομεγάρου.

Προδόθηκε πολιτικά, κινηματικά και εργασιακά. Πολιτικά και κινηματικά γιατί ο εισοδισμός των κομματικών μηχανισμών της αντιπολίτευσης και ειδικά της σημερινής κυβέρνησης, έδρασε κατασταλτικά και ενάντια σε κάθε χειραφέτηση των εργαζομένων. Δεν πρέπει ο εργαζόμενος ν’ αποκτήσει πολιτική συνείδηση του αγώνα του. Γι’ αυτό είναι αρμόδιοι οι κομματικοί φορείς. Αυτοί αναλαμβάνουν την ευθύνη διεκπεραίωσης της αποκατάστασης της έννοιας του δικαίου σε πολιτικό επίπεδο. Οι εργαζόμενοι είναι μόνο για να κρατήσουν Θερμοπύλες. Και απλά την ώρα της κάλπης να κάνουν το σωστό. Πως είναι δυνατόν να αφεθεί στο κίνημα η πρωτοβουλία, για την αποκαθήλωση της κάθε εξουσίας και η διεκδίκηση της δημοκρατίας από τον λαό για τον λαό; Αυτά είναι υπόθεση της επόμενης εξουσίας, και η πολιτική διαχείριση για τον σκοπό αυτό είναι αποκλειστικά δικό της δικαίωμα. Αυτό αντιπροσώπευαν όλοι οι πολιτευτές και τα τσιράκια τους που περιδιάβαιναν στους διαδρόμους της κατειλημμένης ΕΡΤ. Αυτό επιδίωκαν και τελικά πέτυχαν. Μη σας νοιάζει, εμείς θα σας λύσουμε το πρόβλημα. Αρκεί να μας ψηφίσετε. Όταν θα ‘ρθει η ώρα κάντε το καθήκον σας. Ψηφίστε μας!

Από κοντά βέβαια κι η συνδικαλιστική πρακτική του εργατοπατερισμού και της καρεκλοκένταυρης ανηθικότητας, που το μόνο που νοιαζόταν και νοιάζεται είναι πως θα σώσει τον εαυτό της και τα δικά της προσωπικά και ιδιοτελή συμφέροντα. Από χρόνια αποστασιοποιημένοι από τις ανάγκες του εργαζόμενου, με λογικές συνδιοίκησης και συμμαχιών με τους κομματικούς και πολιτικούς προϊστάμενούς τους, έδωσαν επίσης την μάχη τους για την μη χειραφέτηση και οργάνωση από την βάση των εργαζομένων και αλληλέγγυων πολιτών. Από την πρώτη μέρα της κατάληψης στο ραδιομέγαρο υπονόμευσαν την αυτοδιαχείριση και αλλοίωναν συνεχώς κρυφά και φανερά κάθε αυτοδιάθεση που εμφανιζόταν στις συνελεύσεις. Δεν διανοούνταν να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της εξουσίας τους και της διεύθυνσης του αγώνα.

Έχω προ πολλού -εξ’ άλλου- τοποθετηθεί ανοικτά και δημόσια (http://www.freepen.gr/2013/11/blog-post_1549.html) για την προδοσία των εν λόγω κύριων. Των προέδρων και μελών των ομοσπονδιών που ενήργησαν υπόγεια και συντονισμένα για να μην προκύψει η αυτοοργάνωση και ο συντονισμός των εργαζομένων στις πρώτες συνελεύσεις μετά από την είσοδο των ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο.

Κομματικοί λοιπόν ινστρούχτορες και συνδικαλιστές, πάντα μέσα στα σπλάχνα των κινητοποιήσεων. Και το κάνουν αυτό εδώ και 4 χρόνια τώρα. Καταστέλλουν κάθε κίνημα εργατικό, κάθε αυθόρμητη αντίσταση που πηγάζει από τα σπλάχνα της κοινωνίας, προβάλλοντας ως μόνη λύση την δική τους έλευση στην εξουσία και την δική τους ευθύνη, ως ελέω θεού συνθήκη. Τους γνωρίσαμε όλους από την αρχή. Αυτούς που σήμερα βρίσκονται στους θώκους εξουσίας. Ήταν όλοι τους σχεδόν εκεί. Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις στις πλατείες του 2011. Από τις κινητοποιήσεις στους ναυτεργάτες και τους χαλυβουργούς, μέχρι τους εκπαιδευτικούς τους εργαζόμενους στο μετρό τις καθαρίστριες και τους σχολικούς φύλακες. Ήταν και στην ΕΡΤ. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Γιατί πέστε μου... ποια κινητοποίηση, ποια αντίσταση από όλες αυτές, ενισχύθηκε και πέτυχε μια νίκη στα χρόνια των μνημονίων; Ποιος αγώνας έφτασε στο τέλος του καταγράφοντας μία νίκη με αντίκτυπο σε όλη την πληττόμενη κοινωνία;

Εργασιακά ο αγώνας προδόθηκε, γιατί οι ορδές των δικηγόρων και δικηγορικών γραφείων με τις δεκάδες αποπροσανατολιστικές και αντικρουόμενες νομικές προτροπές αποστράτευσαν δεκάδες συναδέλφους που από φόβο και απειρία πίστεψαν πως ο μόνος αγώνας είναι αυτός. Η εναπόθεση δηλαδή των ελπίδων τους μέσα από το σαθρό σύστημα δικαιοσύνης στη χώρα μας, που είναι αναπόδραστα δεμένο με τα συμφέροντα της καθεστωτικής πολιτικής εξουσίας.

Άφησα τελευταίους τους λίγους εγκάθετους κατσαπλιάδες, που έβαλαν πλάτη για την δημιουργία του εκτρώματος της ΔΤ και αργότερα της ΝΕΡΙΤ. Ανθρώπους που δυστυχώς θα τους ξαναβρούμε μπροστά μας, ανέγγιχτους και απείραχτους από την καινούργια νομοθέτηση για την νέα ΕΡΤ. Ολα στη σούπα της ανάγκης για μη ρεβανσισμούς. Λες και το να πεις τα πράγματα με τ’ όνομά τους δεν ανήκει στην σφαίρα της οριοθέτησης για κοινωνική δικαιοσύνη.

Έτσι, η μοναδική ευκαιρία να απαλλαγούμε μια και καλή από τον βραχνά της κομματικής διαχείρισης, του αισχρού εργοπατερισμού, και των κάθε λογής εγκάθετων, χάθηκε μέσα στο φόβο της διάσπασης και της  απεμπόλησης της ρήξης με το προδοτικό κατεστημένο.

Που βρισκόμαστε σήμερα.

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Η κυβέρνηση ανοίγει την ΕΡΤ.

Με ένα νομοσχέδιο που πατά και συνεχίζει επί της ουσίας στο μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ. (ν. 4173/2013) Φαίνεται πως η αλλαγή στους μνημονιακούς όρους και τίτλους, αποτελεί ένα από τα επικοινωνιακά τρικ αυτής της κυβέρνησης. Το μνημόνιο μετονομάστηκε σε «τρέχουσα διευθέτηση» η τρόικα σε «θεσμούς», και η καινούργια Δανειακή Σύμβαση και τα νέα μέτρα που θα έρθουν μέσα στα μπάνια του λαού «Συμβόλαιο για την Εξέλιξη και την Ανάκαμψη», όπως υποσχέθηκε ο κ. Τσίπρας στην φράου Μέρκελ στο προσωπικό του γράμμα από τα μέσα Μαρτίου. Έτσι και η ΝΕΡΙΤ μετονομάζεται σε ΕΡΤ.

Τα Διοικητικά Συμβούλια θα διορίζονται, πράγμα που σημαίνει ότι ο κρατικός παρεμβατισμός θα συνεχίσει ακάθεκτος στη νέα κρατική ραδιοτηλεόραση. Οι δικλείδες ασφαλείας περί της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να λεχθεί, από την στιγμή που ο έλεγχος εναπόκειται στους κομματικούς μηχανισμούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων και μάλιστα με την πλειοψηφία στην νέα κυβέρνηση.

Η αυτοδιαχείριση ως η μόνη παρακαταθήκη του αγώνα των εργαζομένων και των πολιτών δεν θεσπίζεται, και ο κοινωνικός έλεγχος απέχει παρασάγγας ακόμα και από την θεσμοθετημένη Ανοιχτή Συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου (ΑΣΚΕ) του παλιού νόμου 1730/87, άσχετα αν και αυτή ποτέ δεν λειτούργησε.

Δεν είναι σαφής η επαναφορά του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που ανήκαν στην ΕΡΤ και στις θυγατρικές της και δεν ξεκαθαρίζεται τι θα γίνει με το περιεχόμενο του ειδικού λογαριασμού στον οποίο υπάρχουν;... τα διαθέσιμα της ΕΡΤ που καταργήθηκε.

Δεν υπάρχει καμία διασφάλιση της επαναφοράς όλων των δομών της ΕΡΤ, από την στιγμή που όλα αυτά θα επαναπροσδιοριστούν και θα χρειάζεται εκ νέου απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. (σ/ν. Αρ. 4) και στο πλαίσιο ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. (αρ. 10, παρ. 7)

Η νέα κυβέρνηση, αν και η ΠΝΠ με την οποία καταργήθηκε η ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013 δεν πέρασε ποτέ από την Βουλή προς κύρωση, θα μπορούσε κάλλιστα να την θεωρήσει ως μηδέποτε γενόμενη, επαναφέροντας έτσι την νομιμότητα τόσο στο πολιτικό όσο και στο συνταγματικό πεδίο. Με αυτό τον τρόπο θα δικαίωνε πλήρως αφ’ ενός τους εργαζόμενους, αφ’ ετέρου την συνταγματική τάξη στο πολύπαθο αυτό κράτος. Εντέχνως με το νέο νομοσχέδιο επαναλειτουργίας της ΕΡΤ, η κυβέρνηση επί της ουσίας αποδέχεται την κατάργησή, την αντισυνταγματικότητα της πράξης, και αποφεύγει την εργασιακή δικαίωση προς τους εργαζόμενους της εταιρείας. Έτσι προφανώς δεν υποχρεώνεται να καταβάλει μισθούς για όλη την διάρκεια των 22 μηνών, εναποθέτοντας στις ελληνικές καλένδες την υπόθεση.

Με Κοινή Υπουργική Απόφαση συμπεριλαμβανόμενου του υπουργού Οικονομικών θα διευθετηθούν οι συμψηφισμοί για τις αποζημιώσεις των εργαζομένων, αναφέρεται στο νομοσχέδιο. (αρ. 16Α ). Δηλαδή υπολογίζοντας το δημοσιονομικό κόστος και τοποθετώντας έμμεσα την όποια απόφαση στο πλαίσιο της σύμφωνης γνώμης των «Θεσμών» των εταίρων μας, για το αν η συγκεκριμένη ενέργεια μπορεί να θεωρηθεί μονομερής ενέργεια. Να θυμίσω εδώ ότι στο  Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου η κυβέρνηση «δεσμεύτηκε να απόσχει από κάθε ανατροπή μέτρων ή μονομερείς ενέργειες που θα είχαν αρνητικές συνέπειες στους δημοσιονομικούς στόχους». Επιπροσθέτως οι όποιες απολαβές των εργαζομένων στη νέα ΕΡΤ  θα εμπίπτουν στον μνημονιακό ν. 4024/2011 που περιλαμβάνει τις μειωμένες αποδοχές βάσει του ενιαίου μισθολογίου.

Πέρα όμως απ’ όλα αυτά, που ηθελημένα ή όχι η κυβέρνηση νομοθέτησε και κατοχύρωσε και αναγκαστικά θα χρειαστεί ν’ αντιμετωπίσουμε, το πιο μεγάλο ζήτημα είναι αν στη χώρα μας επέστρεψε η δημοκρατία. Παραλλάσσοντας την φράση της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου στην πρώτη της ομιλία ως πρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου, «ότι η κοινοβουλευτική διπλωματία δεν είναι εθιμοτυπία ούτε δημόσιες σχέσεις» μπορούμε πλέον να υποστηρίξουμε ότι ούτε η «Δημοκρατία είναι εθιμοτυπία». Τη στιγμή μάλιστα που τίποτε από όλα αυτά που μας βασάνισαν και μας εξαθλίωσαν το προηγούμενο διάστημα δεν έχουν στο ελάχιστο αποκατασταθεί. Γιατί στην Δημοκρατία που επαίρεται η νέα κυβέρνηση πως αποκατέστησε, οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου συνεχίζουν να κατατίθενται, και μάλιστα με αντικείμενο την υφαρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων της Γενικής Κυβέρνησης. Δηλαδή των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ. Και μάλιστα για να πληρωθούν οι δανειστές - εκβιαστές, όχι της κυβέρνησης, αλλά του ελληνικού λαού.

Στην Δημοκρατία της νέας κυβέρνησης της αριστεράς, δεν υπάρχει καμία ανάσχεση στην ανεργία, στην ανασφάλιστη εργασία, στην μετανάστευση των νέων, στο κλείσιμο και τον στραγγαλισμό των μικρών επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών. Στη Δημοκρατία της συγκυβέρνησης, κάθε μέρα και ένα νοσοκομείο βγάζει κραυγή αγωνίας για την κάκιστη και απαράδεκτη κατάσταση στο σύστημα υγείας και στην πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Στη νέα Δημοκρατία της ευθύνης, νέοι φόροι και ρυθμίσεις προβλέπονται να αφαιρέσουν το εναπομείναν ρευστό στις στημένες τσέπες των εργαζομένων.

Αυτή η δημοκρατία νοιάζεται μόνο και νομοθετεί για το δικαίωμα στη φτώχεια, και την συντήρηση του κοινωνικού ρατσισμού μέσα στην κατακερματισμένη κοινωνία.

Αυτή η δημοκρατία επιτρέπει, τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Ένα μέτρο που δεν έχει δημοσιονομικό κόστος για την κυβέρνηση. Έχει όμως κόστος στις ήδη χρεοκοπημένες τράπεζες, που συνεχίζουν να προστατεύονται από τον θεσμό της ΕΚΤ.

Στην Δημοκρατία της εθιμοτυπίας, προτεραιότητα έχουν οι δανειστές - εταίροι, οι ισότιμοι συνομιλητές που αναβαθμίστηκαν από τεχνικά κλιμάκια στις οικονομικές αποφάσεις, σε Θεσμούς και επίτροποι και των πολιτικών αποφάσεων, καθιστώντας εντελώς διακοσμητικό τον ίδιο το θεσμό του κοινοβουλίου, την ίδια την υπόσταση του κράτους.

Συμπερασματικά.

Σήμερα λοιπόν, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που ο γνήσιος αγώνας όλων αυτών που άντεξαν και βιοποριστικά και συνειδησιακά κλείνει ένα κύκλο, και καλούμαστε να δούμε τι κερδίσαμε. Η δικιά μου εκτίμηση λοιπόν είναι πως ο αγώνας αυτός προδόθηκε στη διάρκεια της πεντάμηνης κατάληψης και πολιτικά και κινηματικά και εργασιακά.

Την λύση την αναθέσαμε στο επόμενο σύστημα εξουσίας που είναι απόρροια και συνέχεια του προϋπάρχοντος. Παρά τον τίμιο αγώνα δεκάδων ανθρώπων, είμαστε πίσω από τα πράγματα, προσπαθώντας να διαχειριστούμε όπως ακριβώς γινόταν πάντα, μέσα σε προκαθορισμένο πλαίσιο έτσι χτισμένο, που να μην ενσωματώνει σχεδόν τίποτα  από αυτά που αγωνιστήκαμε. Με τις γνωστές μεθοδεύσεις και υπόγειες διαδρομές, με τις τοποθετήσεις και τους κάθε λογής «έντιμους συμβιβασμούς». Με διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις για εμάς χωρίς εμάς, χωρίς τις παρακαταθήκες μας. Για την δημιουργία νέων κομματικών στρατών και παραμέτρων συμφερόντων. 

Η επιβίωση είναι η πρώτη ανάγκη. Όσοι από εμάς διάλεξαν να την παίξουν στα ζάρια απέδειξαν ότι δεν συμβιβάζονται μόνο με την ανάκτηση της δουλειά τους, αλλά ζητούν πολλά περισσότερα.

Όμως οι μνημονιακές πολιτικές θα συνεχιστούν, τα ζητήματα δημοκρατίας δεν λύθηκαν, και το σύστημα διαπλοκής δεν έσπασε. Το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ δεν είναι αποτέλεσμα της πίεσης των εργαζομένων. Δεν έρχεται σαν φυσική συνέπεια κατάκτησης και εφαρμογής των αιτημάτων μας. Έρχεται σαν ανταλλαγή μέσω της ανάθεσής μας στην τωρινή κυβέρνηση, με όρους και προϋποθέσεις της τωρινής κυβέρνησης. Και αυτή (η ανταλλαγή) ασαφή, σαθρή και εξαρτώμενη. Έρχεται αφού εξασφαλίστηκε ότι η αδήριτη ανάγκη για την προσωπική επιβίωση μας, δεν θ' αφήνει κανένα περιθώριο σοβαρής διεκδίκησης και συνδιαμόρφωσης της εργασιακής και κοινωνικής μας θέσης.  Ακόμα και το βιοποριστικό ελέγχεται. Αν δεν μπορούσαμε να ζήσουμε ούτε πριν μας κλείσουν, με τις μειώσεις την φορολογία και τις υποχρεώσεις, ποιος προεξοφλεί ότι θα τα καταφέρουμε τώρα με τον τρόπο που θα ξανανοίξει η ΕΡΤ, και την συνέχεια της ύφεσης και των μνημονιακών πολιτικών;!

Όχι συνάδελφοι λοιπόν. Δεν δικαιωθήκαμε. Κι αυτό θα φανεί πολύ γρήγορα, γιατί σήμερα η κρίση δεν χωρατεύει. Σήμερα κανείς πολιτικός ή άλλος μηχανισμός δεν μπορεί να δημιουργήσει τα κοινωνικά ερείσματα που θα τον στηρίξουν όσο δεν  εξυπηρετείται η ανάγκη και το συμφέρον των πολλών. Γι' αυτό και η δική μας ανάκτηση της εργασίας με τους παραπάνω όρους, δεν θα ωφελήσει ούτε εμάς τους ίδιους ούτε κανέναν, αν δεν παραδεχτούμε από τώρα ότι μπορεί να χάσαμε μια μάχη, αλλά  ο πόλεμος είναι ακόμα εδώ και μαίνεται αμείλικτος. Και θα αναγκαστούμε να ξαναπολεμήσουμε κι από μέσα κι από έξω αν θέλουμε τελικά να επιβιώσουμε εμείς κι οι οικογένειές μας.

Όσοι λοιπόν από εμάς εκείνη την αποφράδα ημέρα της 11ης Ιουνίου 2013, μπήκαμε σε έναν αγώνα ή αποκτήσαμε την γνώση και την συνείδηση τού γιατί αγωνιζόμαστε, καλούμαστε σήμερα σε μια εθιμοτυπική δικαίωση να αποδείξουμε πώς οι αγώνες πραγματικά δικαιώνονται. Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής: Αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό.

Τι καλούμαστε να υπερασπίσουμε; Την μεταμφίεση της δικαίωσης ως εθιμοτυπία και τη κυβερνητική χειραγώγηση στη προσπάθεια εξασφάλισης ενός πολύτιμου δεκανικιού για κατοχύρωση της νομής της εξουσίας της, ή την αδήριτη ανάγκη συμπαράταξης με την κοινωνία που εξανδραποδίζεται και την πατρίδα που πεθαίνει;

Ένα να έχουμε στο νού μας. Ο λαός μας δεν ξεχνά τι υποστήριξε μέσα από το μετερίζι αυτού του αγώνα. Και ξέρει να κρίνει και να μετρά.

*Ο Θεμιστοκλής Συμβουλόπουλος είναι μέλος της πολιτικής γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.