ΕΝΦΙΑ και άλλα

Του Χρήστου Λαδά

Ο ΕΝ.ΦΙ.Α. είναι μία απέλπιδα προσπάθεια του κράτους να καθυστερήσει την χρεοκοπία ως αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής που άσκησε και ασκεί. Εφευρίσκονται φόροι και καταλογίζονται με τρόπο τελείως αυθαίρετο οι οποίοι βεβαιώνονται ως δημόσια έσοδα ακόμα και χωρίς να εισπράττονται επειδή έτσι εμφανίζεται πλεόνασμα βάσει του οποίου βγαίνει στις αγορές η χώρα αφού η Ε.Ε. έχει πάψει να δανείζει. 

Έτσι, η πτώχευση του κράτους αποφεύγεται λογιστικά και τεχνικά με αντάλλαγμα την πραγματική πτώχευση των Ελλήνων. Παράλληλα το κράτος κυνηγά ό,τι χρήμα βρει, όπου το βρει, για να εισπράξει ό,τι μπορεί, με αποτέλεσμα να εξοντώνει οικονομικά ότι απέμεινε όρθιο και να θανατώνει όποια ελπίδα μπορεί να υπάρξει για ανάκαμψη της συνολικής οικονομίας. Κάποια μονοπώλια ή ολιγοπώλια μόνο απέμειναν που συναλλάσσονται με τον κρατικό μηχανισμό και τις τράπεζες που αποτελούν παράρτημα του. 

Είμαστε σε ένα φαύλο κύκλο που χειροτερεύει σταθερά και θα χειροτερεύει μέχρι την κάθαρση. Οι αυτοκτονίες μέσα στον Αύγουστο αυξήθηκαν, οι επιχειρήσεις κλείνουν, ο κόσμος είναι απλά απελπισμένος και περιμένει την σειρά του σε αυτό το σπιράλ αργού θανάτου που εξαπλώνεται διαρκώς. 

Τα ασφαλιστικά ταμεία (Ι.Κ.Α.-Ο.Α.Ε.Ε.) δεν μπορούν να ανταποκριθούν αφού ελάχιστοι αντέχουν να τα χρηματοδοτήσουν, οι παροχές τους (συντάξεις, κόστος περίθαλψης) θα μειώνονται ενώ τυχόν επιδότηση τους από το κράτος σημαίνει μετακύλιση των βαρών στα σφάγια επομένως και άλλους φόρους κ.ο.κ. Το ίδιο ισχύει και για τον Ο.Α.Ε.Δ. που σχεδόν είναι πτωχευμένος και τυπικά. 

Η Ελλάδα πληρώνει τις επιλογές της, τον χειρισμό της διακυβέρνησης από μια ακροδεξιά παράγκα, μαζί με την τρισάθλια φαυλοκρατία και του ΠΑΣΟΚ και των διαπλεκόμενων φίλων τους που ακόμα κυβερνούν τη χώρα. Οι πτωχευμένες τράπεζες μετακύλισαν το κόστος της επιβίωσης τους στα σφάγια το ίδιο και οι πτωχευμένοι επιχειρηματίες του τύπου και των καναλιών που δανείζονται χωρίς να πληρώνουν για να συνεχίζουν την υποστήριξη τους με τρόπο πλέον ευθέως ξεδιάντροπο στους ''σωτήρες'' μας που αποκαλούνται ρεαλιστές. 

Την ίδια στιγμή οι βαλίτσες και οι μίζες πέφτουν στα τραπέζια των αστείων βουλευτών για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός των 180 που δεν αφορούν κανένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε τη χώρα, αλλά αποκλειστικά την διατήρηση του ίδιου άθλιου και πτωχευμένου συστήματος εις βάρος όλων μας. Η κοινωνία ηττήθηκε με ευθύνη της αλλά πλέον πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν τους διώξει θα την λιανίσουν μέχρι τέλους όπως συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει εδώ και χρόνια, σταδιακά, σταθερά αλλά αδυσώπητα.

Πηγή:http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politikh&id=5247