Το πεντακοσάρικο και τα εκατομμύρια

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

Μια ζωή θυμάμαι όλους όσους από διάφορα πόστα διαφεντεύουν τις τύχες αυτού του τόπου να διατείνονται πως προστατεύουν (ή θα προστατεύσουν, αν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο) τους μικρούς και αδυνάτους και ότι θα στραφούν μόνο κατά των εχόντων και κατεχόντων (αξεπέραστε Κωστάκη Καραμανλή!). Κι αν κάτι τέτοια τα πιστεύαμε όταν τα λέγανε παλιότερα οι συντηρητικοί πολιτικοί της δεξιάς, είτε της μείζονος (ΕΡΕ, ΝΔ) είτε της ελάσσονος (Ένωση Κέντρου, ΠαΣοΚ), φανταστείτε πόσο εύκολα χάψαμε αμάσητο το ίδιο παραμύθι όταν το ακούσαμε πρώτη φορά από αριστερά. Δυστυχώς, το μόνο που μας έμεινε ήταν μια δυσπεψία κι ένας κόμπος στον οισοφάγο που δεν λέει να πάει ούτε πάνω ούτε κάτω.

Ισπανοί αστυνομικοί εκκενώνουν με την βία κατασχεμένη κατοικία, σε μια χώρα όπου ημερησίως γίνονται
πάνω από 100 κατασχέσεις. Αξίζει τον κόπο να δείτε το 14λεπτο βίντεο της επιχείρησης στο Youtube.

Το ποιοι είναι οι έχοντες και κατέχοντες παραμένει ζήτημα προς διερεύνηση. Από την άλλη, για ποιούς αριστερούς λέμε τώρα; Οι άνθρωποι έχουν πλάκα. Ποιόν αδύναμο προστατεύουν όταν κυνηγάνε ακόμη και τα πεντακοσάρικα; Ναι, ναι! Μόνο όσοι χρωστάνε μέχρι 500 ευρώ γλιτώνουν το κυνήγι! Το λένε στα ίσα (υπογραμμίσεις δικές μου):

- Δεν επιβάλλεται κατάσχεση ακινήτων, καθώς και κατάσχεση κινητών στα χέρια του οφειλέτη, κατά των οφειλετών που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές από κάθε αιτία (για την καταβολή των οποίων ευθύνεται ως πρωτοφειλέτης, συνυπόχρεος, εγγυητής κλπ) συνολικού ποσού 500 ευρώ, πλην του μέτρου της κατάσχεσης στα χέρια τρίτων.

- Αναγκαστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί μέχρι και 6/4/2014 (προηγούμενη ημέρα ισχύος των διατάξεων αυτών) για ληξιπρόθεσμες οφειλές κατά το χρόνο επιβολής τους, μικρότερες του ανωτέρω ποσού των πεντακοσίων (500) ευρώ, αίρονται μόνο εφόσον υποβληθεί αίτηση από τον οφειλέτη.

Να, σας βλέπω που προσέξατε την ημερομηνία κι ετοιμάζεστε να μου τρίψετε στην μούρη ότι το 2014 δεν ήταν η αριστερά στην κυβέρνηση. Σωστή η παρατήρηση αλλά επιτρέψτε μου να πω τούτο: Πάτε καλά, μωρέ;

Πάτε καλά, μωρέ; Μέχρι πότε θα μασουλάμε την τσίκλα ότι και καλά αυτά τα είχανε νομοθετήσει οι άλλοι; Αν είναι έτσι, τί σκατά ψηφίσαμε πρόπερσι αριστερά; Και, κυρίως, γιατί πανηγυρίσαμε όταν την βγάλαμε κυβέρνηση; Για να εφαρμόσει αυτή τα μέτρα και τους νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενοι; Αν είναι έτσι, γιατί δεν αφήναμε εκείνους να τελειώσουν την δουλειά που και την είχαν αρχίσει και καλύτερα την ξέρουν λόγω εμπειρίας; Εγώ γιατί είχα καταλάβει ότι βγάλαμε την αριστερά για να αλλάξει όσα στραβά είχε κάνει η δεξιά; Τόσο μεγάλο λάθος έκανα;

Κατασχέσεις για οφειλές πάνω από 500 ευρώ... 500 ευρώ! Όσος είναι ο φόρος που αναλογεί σε όποιον ψιλικαντζή δηλώσει κέρδη από το μαγαζάκι του 2.272 ευρώ ή σε όποιον έχει μοναδικό μηνιαίο εισόδημα 280 ευρώ από νοίκι ενός διαμερίσματος που κληρονόμησε από τους γονείς του. Καθ' όσον, κύριε, διακόσια ογδόντα είναι αυτά και δεν μπορείς να τα φας όλα. Κάνει να παίρνει και το κράτος. Και καλά θα κάνεις να τα δώσεις, διότι όταν το κράτος δεν παίρνει τα 500, παίρνει το διαμερισματάκι και μετά εσύ δεν θα παίρνεις νοίκι. Κατανοητόν;

Και μιας κι ο λόγος για τις κατασχέσεις, σίγουρα ξέρετε τι χαμός γίνεται στις δικαστικές αίθουσες όπου γίνονται πλειστηριασμοί. Δεν μπορεί να μη τρίψατε έστω μια φορά με ικανοποίηση τα χέρια σας βλέποντας το κράξιμο ή και το ξύλο ακόμη που τρώνε πολλές φορές κάτι κοράκια και κάτι συμβολαιογράφοι. Ε, λοιπόν, αυτά να τα ξεχάσετε. Η αριστερή μας κυβέρνηση έχει σχεδόν έτοιμο το σύστημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (ο νόμος δημοσιεύθηκε ήδη στο ΦΕΚ), ώστε ο καθένας πλέον να μπορεί να "κορακιάζει" από την βολή του υπολογιστή του και να μη παίζει το κεφάλι του κορώνα-γράμματα προκειμένου να αρπάξει κοψοχρονιά το σπίτι κάποιου φουκαρά.

Ας επιστρέψουμε στην πρωτόγονη απορία όλων των αφελών φορολογουμένων: γιατί οι κυβερνήσεις δεν κυνηγάνε αυτούς που χρωστάνε τα πολλά, να τα πάρουν από αυτούς; Η απάντηση είναι πιο απλή απ' όσο νομίζετε: διότι δεν μπορούν! Γιατί δεν μπορούν; Μα γιατί όλοι αυτοί οι μεγαλοοφειλέτες (ή, έστω, σχεδόν όλοι) δεν υπάρχουν πια! Δείτε μερικά στοιχεία που αποδελτιώνω από την κατάσταση μεγάλων οφειλετών της ΑΑΔΕ και θα καταλάβετε:

- Ακρόπολις Χρηματιστηριακή - 8.540.133.487,60 (8,5 δισ. για όσους δυσκολεύονται με το νούμερο)

- Ολυμπιακή Αεροπορία - 1.356.986.000,21

- Ατλάντικ Σούπερ Μάρκετ - 654.574.349,09

- ΑΕΚ (η παλιά ΠΑΕ, το παλιό ΑΦΜ βρε αδερφέ!) - 249.881.951,71

- Εγνατία Ασφαλιστική - 220.992.066,15

- Άττικατ - 113.554.028,63

- Μινιόν (έτσι, για να γελάσουμε) - 23.268.839,71 

- Πειραϊκή-Πατραϊκή (συνεχίστε να γελάτε) - 20.801.220,74

- Δρούβας Α.Ε. (αυτό για τους πατρινούς, που ξέρουν ότι η επιχείρηση έχει κλείσει εδώ και 25 χρόνια και ο ιδιοκτήτης της έχει αποδημήσει από... ούτε θυμάμαι πότε) - 9.924.653,56

Τα ερωτήματα εδώ είναι πολλά. Για παράδειγμα, γιατί οι αρχές επέτρεψαν να φτάσει το χρέος αυτών των -πεθαμένων πια- επιχειρήσεων σε τέτοια ύψη; Για παράδειγμα, έκανε κάποτε έλεγχο η ΥΠΕΔΑ (πρώην ΣΔΟΕ), βρήκε τρεις επιχειρήσεις φωτογραφικών ειδών που είχαν πλημμυρίσει την χώρα με πλαστά τιμολόγια, βεβαίωσε τους φόρους, έρριξε τα πρόστιμα και... Και; Αυτά. Έμειναν οι ενδείξεις στην λίστα των οφειλετών, με συνολική οφειλή κάπου 1,7 δισ. ευρώ:

- Αγιομαυρίτης Φωτογραφικά Είδη ΑΕΒΕ - 773.829.219,97

- Φωτογραφικά Υλικά ΕΠΕ - 649.007.621,64

- VGI International Φωτογραφικά ΑΕ - 261.477.863,06

Ένα δεύτερο εξ ίσου σοβαρό ερώτημα είναι γιατί δεν διασφαλίζεται κάτι απλό: να μη μπορεί κάποιος να παρατάει την χρεωμένη επιχείρησή του και να ανοίγει άλλη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του περιβόητου εκδότη Μιχάλη Ανδρουλιδάκη, ο οποίος φέρεται να χρωστάει ατομικά 4.133.483,85 αλλά έχει σπείρει κι ένα σωρό χρεωμένες εταιρείες, οι περισσότερες με το δοκιμασμένο κλασσικό σύστημα: χρεώνω την μία, την αφήνω, ανοίγω άλλη. Ενδεικτικά, μερικές από αυτές:

- Κλέβερ Ελλάς - 57.231.598,60

- Stabilton Κατασκευαστική - 53.458.286,16 

- Νέο Κανάλι Ραδιοτηλεοπτική - 53.096.919,19

- Ευρωπαϊκός Τύπος - 51.898.609,40

- Τέταρτη Εξουσία - 23.276.243,18

Από το 1923 μέχρι σήμερα τα ίδια και τα ίδια: ορώμεν τους ληστάς αλλ' αδυνατούμε να τους συλλάβουμε.

Αυτά είναι τα ωραία κόλπα στον καπιταλισμό. Χρωστάς μερικές δεκάδες εκατομμυρίων και δεν τρέχει κάστανο, χρωστάς ένα πεντακοσάρικο και χάνεις το σπίτι σου. Έτσι, για να επιβεβαιωθεί άλλη μια φορά ο ισχυρισμός ότι η μεγαλύτερη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι η ανώνυμη εταιρεία. Ακόμη και με την αριστερά στην εξουσία, το σύστημα δουλεύει άψογα. Ειδικά στην εποχή των οφσόρ...

Στο μεταξύ, για να προλάβω τυχόν παρεξηγήσεις, το όριο του πεντακοσάρικου ισχύει μόνο για τις κατασχέσεις ακινήτων ή κινητών πραγμάτων. Χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς δεσμεύονται και κατάσχονται ανεξαρτήτως ύψους, εφ' όσον οι λογαριασμοί αυτοί δεν έχουν χαρακτηριστεί ως ακατάσχετοι. Κλείνω με δυο τέτοιες περιπτώσεις, των οποίων έχω προσωπική γνώση:

► Φίλη που ζη με μόνο έσοδο ένα ενοίκιο 280 ευρώ μηνιαίως (το παράδειγμα που έδωσα πιο πάνω ήταν πραγματικό), χρωστάει στην εφορία. Ο νοικάρης της λείπει διακοπές και της ζητάει τον αριθμό του τραπεζικού της λογαριασμού για να καταθέσει το ενοίκιο. Του τον δίνει. Σφάλμα μέγα. Τα 280 έκαναν φτερά αυθωρεί και παραχρήμα.

►Συνταξιούχος των 540 ευρώ διαπιστώνει ότι έχουν δεσμευτεί από την εφορία 220 ευρώ από την σύνταξή του. Η τράπεζα τον ενημερώνει ότι δεσμεύτηκαν για χρέος της κόρης του, η οποία ήταν συνδικαιούχος στον λογαριασμό. Το ωραίο της υπόθεσης: η κόρη του είχε τακτοποιήσει την οφειλή της από διμήνου αλλά η τράπεζα δεν είχε ενημερωθεί. Το ακόμη ωραιότερο: ο ίδιος είχε δηλώσει τον λογαριασμό ως ακατάσχετο αλλά η τράπεζα επέμενε ότι το ακατάσχετο δεν ίσχυε για την κόρη του.

Όμορφος κόσμος ο αριστερός. Κυνηγάει το πεντακοσάρικο αλλά ξεχνάει τα εκατομμύρια. Όχι σαν τον δεξιό, που ξέχναγε τα εκατομμύρια αλλά κυνηγούσε τα πεντακοσάρικα. Δεν έχει πλάκα αυτό το παιχνιδάκι "τα ίδια απ' την ανάποδη";