Ποιόν εκπροσώπησε ο κ. Τσίπρας στον ΟΗΕ;

Του Δημήτρη Καζάκη*

Καθώς το hot spot στην Μόρια της Λέσβου τυλιγόταν στις φλόγες και η Κρήτη ξεσηκώνεται από την απόφαση της κυβέρνησης να αποδεχθεί την απαίτηση της Γερμανίας να μεταφέρει 3.000 και πλέον "πρόσφυγες" στο νησί, ο κ. Τσίπρας βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για να κάνει την εμφάνιση του στον ΟΗΕ. Συνήθης εμφάνιση για τα φώτα της δημοσιότητας, χωρίς κανένα περιεχόμενο και με τα συνήθη αδίστακτα ψέματα.

Εκεί όμως που για μια ακόμη φορά ο κ. Τσίπρας ξεπέρασε τον εαυτό του, είναι η αναφορά του στο προσφυγικό και μεταναστευτικό. Στις τρεις ομιλίες που έδωσε οι αναφορές στο διεθνές δίκαιο έδωσαν και πήραν, αλλά ούτε μια φορά δεν αναφέρθηκε στην ανάγκη εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης της Γενεύης για το προσφυγικό, ούτε των σχετικών πρωτοκόλλων που ακολούθησαν. Έστω κι αν η Ελλάδα τα έχει συνυπογράψει.

Γιατί ο κ. Τσίπρας δεν έκανε καμία μνεία σ' αυτά; Διότι πολύ απλά ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση - ειδικά με τη συμφωνία της με την Τουρκία - τα εφαρμόζει. Αν τα εφάρμοζε τότε τι θα έπρεπε να κάνει;

(α) Θα είχε δημιουργήσει κατάλληλους χώρους υποδοχής και υποστήριξης των προσφύγων και μεταναστών με όλες τις απαιτούμενες υπηρεσίες ταυτοποίησης.
(β) Θα διαχώριζε τους πρόσφυγες από τους μετανάστες κατά τα διεθνώς νόμιμα και θα προμήθευε τάχιστα με τα κατάλληλα έγγραφα όσους χρήζουν διεθνούς προστασίας.
(γ) Θα προμήθευε τους μετανάστες με τα κατάλληλα ταξιδιωτικά έγγραφα ώστε να πάνε δια της νομίμου οδού όπου θέλουν εκτός Ελλάδας.
(δ) Ενώ όσους συνιστούν οιονεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της χώρας και επιδεικνύουν παραβατική συμπεριφορά, αφού ταυτοποιηθούν από τις ελληνικές αρχές σε συνεργασία με την Interpol, επιστρέφουν πίσω στην Τουρκία.

Κι όλα αυτά με την άμεση συνδρομή του ΟΗΕ και πιο συγκεκριμένα της Ύπατης Αρμοστείας για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό. Σ' αυτή την περίπτωση το πού θα πάνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα ρυθμιζόταν πρωτίστως από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ κι όχι από την Ελλάδα.

Αυτά θα έκανε ένα κυρίαρχο κράτος αν ακολουθούσε τα διεθνώς νόμιμα. Όμως η Ελλάδα δεν είναι κυρίαρχο κράτος, αλλά χώρα υπό κατοχή. Κι αντί να ακολουθήσει τα διεθνώς νόμιμα και προβλεπόμενα, ακολούθησε και ακολουθεί τις επιταγές των Βρυξελλών και του Βερολίνου, που θέλουν την Ελλάδα χώρα εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών.

Ο κ. Τσίπρας ανέφερε στη Νέα Υόρκη ότι παραμένουν 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Γιατί; Διότι, λέει, οι άλλες χώρες έκλεισαν τα σύνορα. Μέγα ψέμα. Σαν αυτά που συνηθίζει να λέει ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Η αλήθεια είναι ότι ο εγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών έγινε γιατί αυτό επιθυμούν τα αφεντικά της Ευρώπης. Η Ελλάδα έχει εγκλωβίσει αυτούς τους ανθρώπους σε κέντρα ανοιχτής και κλειστής κράτησης κατ' απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να τους αναγνωρίζει νομική υπόσταση. Παραμένουν χωρίς χαρτιά και υπό καθεστώς παρανομίας. Κι όλα αυτά για να μπορούν οι άλλες χώρες της Ευρώπης να κλείνουν τα σύνορα και να μην τους αναγνωρίζουν το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης. 

Είπε επίσης ψέματα ο κ. Τσίπρας ότι η Ελλάδα μέχρι πριν τρία χρόνια δεν είχε υπηρεσία ασύλου. Η αλήθεια είναι ότι από την εποχή τουλάχιστον της υπουργίας Σαμαρά στο υπουργείο εξωτερικών (1991) το άσυλο αποτέλεσε αντικείμενο εκβιασμού και εκμετάλλευσης όσων εισέρχονταν στην Ελλάδα παράνομα.

Οι κυβερνήσεις επί δεκαετίες αρνιόντουσαν να δώσουν άσυλο, ή νόμιμα χαρτιά μετανάστη, ώστε να κρατούν τους ξένους υπό καθεστώς ομηρίας για χρόνια. Με τον τρόπο αυτό τους εξωθούσαν στην παρανομία, το έγκλημα και τους μετέτρεπαν σε υποχείρια της άγριας εκμετάλλευσης των επιτηδείων.

Όταν περνούσαν τα χρόνια, φρόντιζαν να "ελληνοποιήσουν" ορισμένους απ' αυτούς ανάλογα με τις ψηφοθηρικές ανάγκες των κομμάτων που εναλλάσσονταν στη διακυβέρνηση της χώρας. Έτσι "ελληνοποιήθηκαν" πολλοί Αλβανοί κι άλλοι Βαλκάνιοι, ως ομογενείς, καθώς και Γεωργιανοί, Ρώσοι και άλλοι ως Έλληνες από τον Πόντο. Μιλάμε για ολόκληρη βιομηχανία, που λειτουργεί τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Τώρα με την έκρηξη του προσφυγικού η χώρα πήρε προαγωγή. Μετατράπηκε σε κέντρο κράτησης και εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών. Μάλιστα μετά τη Σύνοδο της Μπρατισλάβα, η Ελλάδα πήρε ακόμη μία προαγωγή. Μετατράπηκε επίσης σε front line State (χώρα πρώτης γραμμής) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο όρος αυτός είναι στρατιωτικός και χρησιμοποιείται προκειμένου να υποδηλώσει ότι η μεταχείριση των πληθυσμιακών ροών από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα γίνει με όρους στρατιωτικούς. Λες και πρόκειται για εισβολή από ορδές βαρβάρων και η ΕΕ θα οργανώσει τη στρατιωτική της άμυνα στην παραμεθόριο των χωρών πρώτης γραμμής.

Όλα αυτά δεν λέγονται υπό τύπον λεκτικής μεταφοράς. Πρόκειται για κυριολεξία. Η χρησιμοποίηση στρατιωτικοπολιτικών όρων στα κοινά ανακοινωθέντα της ΕΕ γίνεται για να οικοδομηθεί ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης ασφαλείας, ένα είδος καθεστώτος πολιορκίας πρωτίστως στην παραμεθόριο, δηλαδή στις χώρες πρώτης γραμμής.

Υπό το καθεστώς αυτής της έκτακτης στρατιωτικής και αστυνομικής ανάγκης, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ αποφάσισε να αφαιρέσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών πρώτης γραμμής στη φύλαξη των συνόρων τους. Όχι μόνο με τη ταχύτατη συγκρότηση Ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής, αλλά και ευρωστρατού, που θα υποκαταστήσουν τον κυρίαρχο ρόλο των εθνικών δυνάμεων ασφαλείας και άμυνας. Αυτά αποφάσισαν στην Μπρατισλάβα με τον κ. Τσίπρα να επικροτεί.

Η απόφαση αυτή ήδη σε μεγάλο βαθμό έχει πραγματοποιηθεί στα μεγάλα νησιά του Αιγαίου πλησίον της τουρκικής ακτής. Οι δυνάμεις της Frontex δεν λειτουργούν επικουρικά στις δυνάμεις του λιμενικού και της αστυνομίας της Ελλάδας. Δεν είναι πλέον παρατηρητές, αλλά δρουν επιχειρησιακά στο σύνολο του θαλάσσιου, επίγειου και εναέριου χώρου της ελληνοτουρκικής μεθορίου, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε καμιά ελληνική αρχή.

Προχωρούν σε ελέγχους ακόμη και σε έλληνες πολίτες, αρκεί να συνοδεύονται από έλληνα αστυνομικό. Ενώ έχει καταγγελθεί και έλεγχος της Frontex σε οχήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν παρά μόνο σε μια χώρα που βρίσκεται υπό κατοχή.

Με την Μπρατισλάβα να κηρύσσει σε καθεστώς έκτακτης στρατιωτικής και αστυνομικής ανάγκης τις χώρες της παραμεθορίου (front line states) δεν θα αργήσουμε να δούμε την ανάπτυξη ξένων δυνάμεων ασφαλείας και σε ηπειρωτικό έδαφος, στο σύνολο της εθνικής επικράτειας. Άλλωστε αυτός είναι ένας από τους λόγους που στην Ελλάδα τα hot spot, δηλαδή τα κέντρα κράτησης και εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων εκτείνονται σ' όλη την εθνική επικράτεια. Από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη. Πόσο λέτε να πάρει μέχρι να έχουμε ξένες δυνάμεις καταστολής να μας φυλάνε;

*Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

Δημοσιεύτηκε στην kontranews, 25/9/2016

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Οι θέσεις του Ε.Πα.Μ. για το μεταναστευτικό-προσφυγικό