Η ίδια Πατρίδα...

Του Θέμη Συμβουλόπουλου

Οίτη στην Φθιώτιδα.

Αριστερά στην Λαμία και προορισμός η Μονή Αγάθωνα. Το βουνό είναι πυκνό από έλατα. Το οξυγόνο σα να μην χωρά στις πλαγιές και τρέχει να πλημμυρίσει τα σωθικά σου. Έξω από το μοναστήρι, απόλυτη η ηρεμία του περιβάλλοντος και του βουνού, σου επιβάλλει να μιλάς ψιθυριστά, ομολόγησε αυθόρμητα η μικρή ανιψιά μου. 

Είπα να επισκεφθώ το μοναστήρι, γνωρίζοντας πως ηγούμενος από την κατοχή του 41-44, ήταν ο πατέρας Γερμανός Δημάκος. Ο πάτερ Ανυπόμονος, που μπήκε στην εθνική αντίσταση με τον ΕΛΛΑΣ, στο βουνό με τον Άρη και τον σταυρό, όπως τιτλοφορείται και το βιβλίο του. Το μοναστήρι αποτέλεσε όπως και πολλά άλλα, σημείο αναφοράς και στήριξης στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ - ΕΛΛΑΣ. 
Το συγκεκριμένο κρατούσε την παράδοση από το '21, όπως μαθαίνουμε από τον πάτερ Ανυπόμονο. Στο μοναστήρι η κληρονομιά της γενιάς του Δημάκου καλά κρατεί. Στην κουβέντα μου μ' έναν από τους μοναχούς της Μονής Αγάθωνα, επιβεβαιώθηκε γρήγορα αυτή μου η υποψία.

Γκρίζα μακρυά γενειάδα, κοτσίδα ως πίσω την μέση, ένα μικρό φεσάκι στα μαλλιά και μάτια υγρά και ντόμπρα.

-Τον γνώρισες τον πάτερ Ανυπόμονο, τον ρώτησα;

-Και βέβαια μου λέει. Δυναμικός άνθρωπος. Άνθρωπος πάνω απ' όλα. Γνήσιος πατριώτης, που δεν διαχώρισε τους Έλληνες. Τον οδήγησε η πίστη του και η αγάπη του στον θεό και τον άνθρωπο. Γι' αυτό ταίριαξε με τον Άρη. Εσύ τον γνώρισες;... με ρώτησε.

- Όχι δεν πρόλαβα. Έχω μάθει όμως γι' αυτόν και έχω διαβάσει και το βιβλίο του.

- Αλήθειες λέει εκεί. Δεν έκρυψε τίποτα. Εκτός από κάτι που το είπε σ' εμάς.

-Τι πράγμα ρώτησα με επιφύλαξη..!

- Που είναι οι κομουνιστές σήμερα, με ρώτησε με αυστηρότητα και με νόστο ταυτόχρονα.

(Κάρφωσα τα μάτια μου επάνω του)

Κάποτες αυτοί πιστεύαν στον θεό. Δεν ξέρω δηλαδή. Αλλά πιστεύαν κάπου σίγουρα.... συνέχισε. Ο Άρης είχε χαραγμένο στο στήθος τον σταυρό μου λέει. Τον είχε για την πατρίδα. Το έχεις ακούσει αυτό; .. με ρώτησε. Κανείς δεν το λέει. Το κρύβουν σα να σκιάζονται.

Οι κομμουνιστές ήταν πρώτα απ' όλα πατριώτες. Τις προάλλες, μια παρέα που είχε ανέβει στο μοναστήρι, μπήκε κι άκουσε την λειτουργία. Έτυχε να λειτουργώ εγώ. Μίλησα και είπα κι άλλα. Δεν ξέρω τι μ' έπιασε.... απολογήθηκε. Μα μετά, αυτή η παρέα ήρθε κι μ' έπιασε, με βουρκωμένα μάτια. Κι εμείς είμαστε από το κόμμα μου εκμυστηρεύτηκαν. Αλλά τέτοιο λόγο δεν έχουμε ακούσει.

Κι εγώ αδελφέ κάποτε ήμουν στο ΚΚΕ. Τα έχουν προδώσει όλα. Από τότε με τον Άρη. Δεν πιστεύουν. Μα δεν είμαστε ξανά υπό κατοχή;... μου λέει. Που είναι η αντρειοσύνη τους μωρέ. Τι περιμένουμε. Να μας σώσει ο Μητσοτάκης, ή το άλλο το απολειφάδι της αριστεράς; Κι ο κόσμος να μην καταλαβαίνει.

Κι όση ώρα μίλαγε, δεν σταματούσε να πηγαινοέρχεται, να ξεχορταριάζει, να περιποιείται τα βαρέλια με τους σγουρούς βασιλικούς, τους κατιφέδες, τα μοσχομύριστα τριαντάφυλλα. Έχει μάθει να' ναι χρήσιμος.

- Οτι βλέπεις εδώ μου λέει, ο πατέρας Δημάκος τα έφτιαξε.

- Από πότε υπάρχει το μοναστήρι παππούλη;.... τον ρώτησα.

- Από το 1356, μου λέει.

Γύρισα το κεφάλι, και είδα ένα τεράστιο δέντρο. Ήταν η μεγαλύτερη μανόλια που έχω δει.

- Αυτή που κοιτάς, είναι εδώ για να μοιράζει την φρεσκάδα και την μυρωδιά της στους επισκέπτες, μου λέει.

- Ευχαριστώ για την κουβέντα παππούλη, του λέω. Φεύγω μα θα τα ξαναπούμε.

- Να σαι καλά μου αποκρίθηκε. Ο θεός μαζί σου.

Συνεχίσαμε παραπάνω στην Καστανιά. Στην πλατεία, μια κολώνα με 15 ονόματα περίπου. Οι Ξηροτύρηδες οι περισσότεροι. Έπεσαν υπέρ πατρίδος.

Το βουνό όπου κι αν το σκάψεις, αναβλύζει νερό. Τα ξέρει όλα το νερό. Και για τους θανάτους, τις γεννήσεις, τους αγώνες τις προδοσίες. Όλα τα ξέρει. Βγαίνει από το χώμα και κυλάει στις εκατοντάδες βρύσες της Οίτης. Αν το ρωτήσεις δεν θα σου απαντήσει. Μα σαν το πιείς θα σου μιλήσει.

Ποιοί θα μας πάρουν το νερό; Ποιοί μπορεί να μας κλέψουν την ιστορία και την γνώση που μας μεταφέρει; Ποιός μπορεί να σταματήσει την βροχή στην Οίτη; Σε κάθε Οίτη αυτής της πατρίδας!! Αναρωτιέμαι....

Κατεβαίνοντας στα Λουτρά Υπάτης, οι εγκαταστάσεις των ιαματικών πηγών απαξιωμένες κι ερειπωμένες. Το κράτος χρωστά. Οι πολίτες φτωχαίνουν. Η πατρίδα ξεπουλιέται. Αριστεροί και δεξιοί, ποτάμηδες και λεβέντηδες σε ανίερη συμμαχία. Αναμένουμε την γερμανική υπερεπένδυση για τις ιαματικές πηγές. Η μόνη σωτηρία!!

Επιστροφή στο χωριό. Εκατοντάδες κόσμος συνωστίζεται στην συναυλία του Σαμπάνη. Ποιός είναι ο Σαμπάνης ρε παιδιά; Τραγουδιστής. Τι τραγουδά; Για την αποεπένδυση στον πολιτισμό και την τέχνη.

Οίτη. Μονή Αγάθωνα. Ο μοναχός. Η Καστανιά με τις θύμισες. Οι βρύσες. Το νερό. Τα λουτρά στην Υπάτη. Ο Σαμπάνης.

Η ίδια πατρίδα!

* Ο Θέμης Συμβουλόπουλος είναι μέλος της ΠΓ του ΕΠΑΜ

Πηγή:http://teleytaiaexodos.blogspot.gr/2016/08/h.html