Λίγο πιο κουτσούΜΠΑΣ...πεθαίνεις...

Η ομιλία του Γ.Γ της  ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης της Σύρου (Πέμπτη 23/7/15) δεν ήταν για μας έκπληξη...ως αναφορά βέβαια τα λεγόμενά του, αφού για μία ακόμη φορά "η θρησκευτική αίρεση" του Περισσού απόδειξε "περίτρανα" το οτι το καθεστώς εχει προφανώς (εκτός από δεξιά) και τα αριστερά του δεκανίκια...

Με αφορμή την ομιλία αυτή που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σχετικά με τις απόψεις της ηγετικής ομάδας του Κ.Κ.Ε. για  επιστροφή της χώρας σε Νέο Εθνικό νόμισμα, παραθέτουμε τέσσερα σημαντικά κατά την γνώμη μας κείμενα που επιχειρηματολογούν για το επίμαχο θέμα.

...//...

ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕYΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!!

Πηγή:http://iskra.gr/

ΑΝΕΛΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΜΟΡΦΟΣ “ΣΥΜΜΑΧΟΣ” ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ “ΔΡΑΧΜΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ” Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η μεγάλη συναίνεση γύρω από το ευρώ, την οποία συναπαρτίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποκτήσει εδώ και καιρό, για όσους δεν το γνωρίζουν, και ένα νέο ιδιόμορφο μέλος: το ΚΚΕ.  

Αντιγράφω με ειλικρινή έκπληξη αυτούσιο το απόσπασμα από την ομιλία της Γ.Γ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης της Σύρου (Πέμπτη 23/7/15). 

«Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό, σε όλους τους τόνους, ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. 

Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν.»  

Ο Δ. Κουτσούμπας δεν εντυπωσιάζει μόνο με την παραπάνω παντελώς άστοχη θέση του αυτή καθ’ εαυτή αλλά κυρίως με το ότι υιοθετεί πλήρως και επαυξάνει την καταστροφολογία των μνημονιακών κομμάτων, των καναλιών και της ολιγαρχίας σχετικά με μια ενδεχόμενη έξοδο από την ευρωζώνη. Όλοι αυτοί βρίσκουν στα πρόσωπα της ηγεσίας του ΚΚΕ ένα ανέλπιστο σύμμαχο στην εκστρατεία τους περί “ λησταρχών ”, “δραχμοσυμμοριτών”, “ συνωμοτών της δραχμής”. Ελάχιστα απασχολεί την ηγεσία του ΚΚΕ ότι η εμετική καμπάνια ενάντια στους “δραχμοσυμμορίτες” φέρνει στο προσκήνιο, σχεδόν με την ίδια ορολογία, τις χειρότερες μέρες του αντικομμουνιστικού οχετού της μεταπολεμικής και εμφυλιακής περιόδου.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, έχοντας μια φοβική και «οικοπεδική» αντίληψη της πολιτικής, διακατέχεται από την έμμονη ιδέα της σώνει και καλά πολεμικής αντιπαράθεσης με την πιο «αριστερή» πλευρά του ΣΎΡΙΖΑ, γεγονός που την εξωθεί σε τραγικά λανθασμένες θέσεις.

ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΛΑΘΗ

Πρώτο λάθος: To KKE «αγνοεί» ότι όσο η χώρα παραμένει στην ερωζώνη είναι σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει από τη μνημονιακή κηδεμονία. Το «ευρώ» δεν είναι ένα απλό νόμισμα αλλά πρώτα απ’ όλα μονεταριστικό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα λιτότητας. Η έξοδος από την ευρωζώνη διεκδικείται τώρα μόνο από ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, με απέναντι όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τη μιντιοκρατία, ενώ ακόμα και η νεοφασιστική «Χρυσή Αυγή» αποφεύγει να θέσει θέμα ευρώ. Αυτή η έξοδος από την ευρωζώνη δεν μπορεί να γίνει «έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς», που λέει ο Κουτσούμπας. Η έξοδος με όρους Αριστεράς σημαίνει πρώτα απ’ όλα αλλαγή συσχετισμών, ανάπτυξη λαϊκών αγώνων και παράλληλη εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος αλλαγών και μετασχηματισμών με πρώτο και κύριο στόχο την εθνικοποίηση των τραπεζών, των στρατηγικών επιχειρήσεων και τον κοινωνικό τους έλεγχο για ένα διαφορετικό αναπτυξιακό τους ρόλο. Αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ανατροπή του καπιταλισμού αλλά εγκαινιάζουν μια περίοδο μετάβασης και συγκρούσεων που μπορεί να ανοίξει σοσιαλιστικούς ορίζοντες.

Δεύτερο λάθος: O Κουτσούμπας παραπέμπει τα πάντα στην επαναστατική στιγμή της ανατροπής του καπιταλισμού όπου ταυτόχρονα(!) η «εργατική τάξη θα πάρει την εξουσία» και θα «αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ». Μέχρι τότε όλα κατά την ηγεσία του ΚΚΕ θα βαδίζουν από το κακό στο χειρότερo, ενώ και η έξοδος ακόμη από την ΕΕ με μια προοδευτική κυβέρνηση, εφ’ όσον δεν συνοδεύονται με την ταυτόχρονη ανατροπή του καπιταλισμού, δεν μπορεί παρά να είναι οπισθοδρομική αλλαγή, χειρότερη από την παραμονή στην ΕΕ. Η στιγμή της επανάστασης έτσι αποκτά μεταφυσικά χαρακτηριστικά. Απορρίπτονται μεταβατικοί ριζοσπαστικοί στόχοι και ριζοσπαστικά προγράμματα μετάβασης. Και μέχρι να έρθει η στιγμή της επανάστασης, η οποία με αυτήν την τακτική δεν θα έρθει ποτέ, όπως δεν συνέβη στο παρελθόν εγχώριως και διεθνώς, το ΚΚΕ θα καταγγέλλει όσους επιχειρούν να αμφισβητήσουν την παρούσα τάξη πραγμάτων, όσους επιχειρούν να απαντήσουν σε ώριμα αιτήματα και να ανοίξουν μεταβατικούς δρόμους, που μπορεί να συσπειρώσουν ευρείες αγωνιστικές πλειοψηφίες και να συγκροτήσουν πλατιά συμμαχικά κοινωνικά μπλοκ με στρατηγική την καπιταλιστική ανατροπή.

Όλοι και καθένας/μια χωριστά ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΕΡΠΗΣ

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

«Πολλές επιλογές έχει κάνει αυτά τα χρόνια ο λαός μας. Πότε με τους προηγούμενους, πότε με τους επόμενους. Ζήσαμε πολλά χρόνια τώρα τη διακυβέρνηση της ΝΔ, τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, είτε ως δικομματικό σύστημα που πάλευαν και κοκκορομαχούσαν μεταξύ τους στη Βουλή και στα προεκλογικά μπαλκόνια, είτε ως συγκυβερνώντες τα τελευταία χρόνια. Κάτι που πριν μια δεκαετία, πριν μια δεκαπενταετία, όταν τους το λέγαμε, ότι έχετε ίδια στρατηγική και θα βρεθείτε από τη μια μπάντα ενάντια στο λαό, κόντευαν να μας φάνε. Έβγαιναν στα μπαλκόνια, κυρίως οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ τότε, και λέγανε τι λέει το ΚΚΕ, ταυτίζεται με τη δεξιά, μας ταυτίζει με τη ΝΔ. Εμείς δεν ταυτίζουμε κανέναν με τον άλλο. Μόνοι τους αντικειμενικά ταυτίζονται. Και βεβαίως έρχονται άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Ο λαός μας επένδυσε στο ΣΥΡΙΖΑ, πίστεψε ότι όλα αυτά που έζησε με συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάτι θα άλλαζε και έδωσε τον προηγούμενο Γενάρη, πριν έξι μήνες δηλαδή, μια μεγάλη πλειοψηφία, εντάξει, όχι πολύ μεγάλη, αυτό που έδωσε πάντως, ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη, από αξιωματική αντιπολίτευση που ήταν από το 2012 και μετά, σε κυβέρνηση αυτού του τόπου, σε συγκυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ, έχοντας ελπίδα ότι κάτι προς το καλύτερο θα αλλάξει. Και βρισκόμαστε τώρα δυστυχώς, έξι μήνες μετά από αυτή την εκλογική νίκη και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, στην ίδια και από μια άποψη χειρότερη κατάσταση που βρισκόμασταν πριν το Γενάρη. Δηλαδή, να έχουμε και τα δύο μνημόνια και τους περίπου 500 εφαρμοστικούς νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενοι να είναι σε πλήρη ισχύ, ενώ η υπόσχεση ήταν ότι τουλάχιστον θα άρχιζαν να τους γκρεμίζουν. Δε λέω για τα συνθήματα που έλεγαν με ένα άρθρο θα τους ξεπαστρέψουμε ή ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια, γιατί αυτά ήταν προεκλογικά συνθήματα. Ισχύουν λοιπόν όλα αυτά και έρχεται ένα τρίτο μνημόνιο τώρα. Είναι χειρότερο γιατί ακριβώς ισχύουν και τα δύο προηγούμενα και έρχονται καινούργια μέτρα - φωτιά, τα οποία ως προαπαιτούμενα ψηφίστηκαν και την προηγούμενη εβδομάδα και χτες στη Βουλή και έπεται συνέχεια. Και αυτά είναι προαπαιτούμενα για να ξεκινήσει η συζήτηση για τη συμφωνία.

Η νέα συμφωνία μετά τις 20 του Αυγούστου θα μπει στο τραπέζι της συζήτησης με τους εταίρους, με την τρόικα, έτσι ώστε να καταληχθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε ξανά και νέα μέτρα, όπως η ίδια η κυβέρνηση, άλλωστε ομολόγησε. Και φυσικά όταν όλα αυτά ντύνονται με ένα σκεπτικό που λέει «εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια, κάναμε μια σκληρή διαπραγμάτευση αυτούς τους μήνες, η τρόικα, οι εταίροι είναι ανένδοτοι, μας οδηγούν σε οικονομική ασφυξία, κάναμε κάποιους χειρισμούς». Εμείς απλά λέμε ότι δεν δικαιούνται να τα λένε όλα αυτά. Δεν δικαιούνται να τα λένε διότι τα ξέρανε και τα αποκρύψανε από τον ελληνικό λαό. Κι όταν αποκρύβεις κάτι προεκλογικά και μετεκλογικά, σημαίνει ότι συνειδητά δε θες να προετοιμάσεις τον ελληνικό λαό, τη νεολαία, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τέλος πάντων την πρωτοπορία ενός λαού, που αγανακτεί, που παλεύει, που είναι μαζί σου, που θέλει εδώ και τώρα την κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων. Και βεβαίως, δεν προετοιμάζεις το λαό, του λες μισές αλήθειες, του λες επίσης αρκετά ψέματα, για να μπορέσεις να κερδίσεις μια κυβερνητική πλειοψηφία και να κυβερνήσεις. Λοιπόν, εμείς θεωρούμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι απαράδεκτα, όχι μόνο δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, αλλά οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς, σε επικίνδυνα μονοπάτια, την πολιτική ζωή του τόπου, κάτι που ήδη τα ζούμε.

Για παράδειγμα, εμείς λέμε, και επιμένουμε σε αυτό, το λέγαμε και πριν τις εκλογές θα το λέμε συνέχεια: Η ΕΕ είναι γνωστή. Δεν υπήρξε ποτέ φιλολαϊκή, ούτε όταν πρωτοφτιάχτηκε ως ΕΟΚ, ούτε όταν μετεξελίχθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ως ΕΕ, ούτε όταν έγινε η Οικονομική Νομισματική Ένωση, το ευρώ, και εντάχθηκε η Ελλάδα και οι άλλες χώρες. Ποτέ καμία στιγμή στην ιστορία της δεν υπήρξε ένωση δημοκρατίας, ειρήνης, ισότιμων κρατών, κοινωνικής δικαιοσύνης, λαϊκής κυριαρχίας. Πάντα ήταν λυκοσυμμαχία, ήταν λυκοφωλιά. Το έχουμε πει με τον πιο γλαφυρό τρόπο πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα και πριν τη δικτατορία, πριν το '67, η τότε αριστερά, η ΕΔΑ έλεγε λάκκο των λεόντων, την τότε ΕΟΚ. Γιατί τέτοια ήταν πάντα.

Δεν μπορεί μια ένωση ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών κρατών, πέστε όποιον επιθετικό προσδιορισμό θέλετε, δε θα διαφωνήσουμε εκεί, να είναι και υπέρ της ειρήνης και υπέρ της ισοτιμίας και υπέρ των λαών της και ταυτόχρονα να είναι και υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ουσιαστικά υπέρ των συμφερόντων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το πώς ο ένας θα φάει τον άλλο, πως το ένα μονοπώλιο θα εξαγοράσει το άλλο, πως θα καταπιέσουν περισσότερο τους λαούς στις ξεχωριστές χώρες. Άρα λοιπόν ξέρεις αυτή την ΕΕ.

Δεν μπορεί να σπέρνεις αυταπάτες σε έναν ολόκληρο λαό ο οποίος αγανακτεί με τις πολιτικές της ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια λόγω κρίσης, και να του λες ότι είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι. Ότι θα παλέψουμε να είμαστε μέσα εκεί. Δεν μπορεί να λες στον ελληνικό λαό ότι δεν ήξερες ότι υπάρχει εδώ και χρόνια και εντείνεται το τελευταίο διάστημα, η λογική της εξόδου χωρών από το ευρώ, ότι υπάρχει στο τραπέζι και αυτό το σενάριο, της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Αυτό είναι πασίγνωστο, το γράφουν οι εφημερίδες, το λένε τα κανάλια, το λένε οικονομολόγοι, το λένε οι ίδιοι οι οικονομολόγοι της σημερινής κυβέρνησης και της προηγούμενης, οι υπουργοί. 

Ο Σόιμπλε ο ίδιος το έχει πει επανειλημμένα πει ότι: «κοιτάξτε να δείτε, εδώ η Ελλάδα ή κάποιες άλλες χώρες πρέπει να φύγουν από το ευρώ, δεν κάνουν για την οικονομική - νομισματική ένωση της Ευρώπης». Είναι πασίγνωστο σε όλους και δεν μπορεί να το κρύβεις εσύ ως κόμμα. Εμείς δεν το κρύψαμε ποτέ από τον ελληνικό λαό, ότι για παράδειγμα σήμερα στην ΕΕ γίνεται διαπάλη ανάμεσα σε κράτη μέλη και χώρες, ανάμεσα σε διαφορετικούς μονοπωλιακούς ομίλους και συμφέροντα. Οι μεν λένε να ισχυροποιηθεί η ΕΕ και η Ευρωζώνη έτσι ως έχει, να προχωρήσει δηλαδή παραπέρα η νομισματική, οικονομική, πολιτική ενοποίησή της και με περισσότερες χώρες, και από την άλλη μεριά η άποψη ότι στην ΕΕ και στην ευρωζώνη πρέπει να μείνει μόνο ένας σκληρός πυρήνας ισχυρών οικονομιών και να αποπεμφθούν από τη ζώνη του ευρώ, άλλες χώρες με πιο αδύνατες οικονομίες, όπως είναι η Ελλάδα, μένοντας όμως στην ΕΕ, με ένα δικό τους νόμισμα ή με ένα διπλό νόμισμα ή αυτό το IOU όπως το λένε. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία δεν μπορείς να μην τα ανοίξεις στον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί να του λες ψέματα και να του βάζεις διλήμματα, είτε στις εκλογές, είτε στο δημοψήφισμα αυτό πάλι το fast – track μέσα σε πέντε μέρες, που έγινε δήθεν για να ισχυροποιηθεί το “όχι” που στην ουσία κατέληξε να είναι “ναι”, και μάλιστα χειρότερο “ναι” από ό,τι ξεκίνησε με την αρχική πρόταση Γιούνκερ. Να τα δώσει όλα δηλαδή και με τα χέρια ψηλά και κολλημένος στον τοίχο.

Αυτό το ζήτημα το οποίο είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, πρέπει να συζητηθεί στο λαό, να υπάρχει πλήρης επίγνωση για το τι πρόκειται να συμβεί και βεβαίως να χαραχτούν αντίστοιχες πολιτικές. Σ’ αυτό το ζήτημα γίνεται πολλή δημαγωγία και διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ. Εμείς ξεκάθαρα είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία - μνημόνιο υπογραφεί, όπως και η τελευταία, αλλά και οι προηγούμενες. Θεωρούμε ότι πρέπει εδώ και τώρα -έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου στη Βουλή, που έξι μήνες τώρα η κυβέρνηση δεν την έφερε για ψηφοφορία, έστω για συζήτηση- να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των μνημονίων, όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων που έχουν περάσει με τα προηγούμενα μνημόνια, και βεβαίως να μην περάσει νέο μνημόνιο. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο, είμαστε κάθετα αντίθετοι. 

Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό, σε όλους τους τόνους, ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. 

Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Επειδή το ΚΚΕ λέει όχι στη μία όχι και στην άλλη λύση, ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Μόνο που αυτή η εναλλακτική λύση σημαίνει άλλη κοινωνική οργάνωση, άλλη οικονομία. Και πρέπει σε αυτό το ζήτημα να πειστεί ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει να παλέψει και να το επιλέξει. Με πλήρη συνείδηση. Όχι με κοροϊδίες και ψεύτικα προεκλογικά διλήμματα ή εκβιαστικά διλήμματα, αλλά καθαρά και ντόμπρα. Κι αυτή την πρόταση φέρνει για συζήτηση στο λαό το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι ο λαός στην εξουσία, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δυνάμεις εργατικές - λαϊκές, τη λαϊκή συμμαχία που θα έρθει στην εξουσία, δεν θα κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θα πει στοπ. Διότι, το πρώτο, καταργώ όλα τα μνημόνια, όλος τους εφαρμοστικούς νόμους. 

Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε ρήξη, σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Δεν σημαίνει ότι φεύγω μόνο από το ευρώ ή την ευρωζώνη και μένω στην ΕΕ. Αποδεσμεύομαι από την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως που προχωρώ σε κοινωνικοποίηση ως λαϊκή εξουσία, ως κυβέρνηση, ως κράτος -πέστε το όπως θέλετε. Προχωρώ σε κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός μου, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, παίρνω την αγροτική οικονομία στα χέρια μου, αποδεσμεύομαι από ό,τι αλυσίδες και εξαρτήσεις έχω από την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ βάζει δεσμεύσεις, το ζούμε και στα ναυπηγεία εδώ, το ζούμε και στην αγροτική οικονομία, το ζήσαμε πολλά χρόνια με τις ποσοστώσεις, και σε μια σειρά άλλους τομείς της οικονομίας. 

Άρα κοινωνικοποιώ αυτά, αποδεσμεύομαι, οργανώνω με βάση έναν πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικά οργανωμένο για όλη τη χώρα, την προώθηση της ανάπτυξης του τόπου, της αξιοποίησης δηλαδή των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα, η πατρίδα μας. Και έχει πάρα πολλές τέτοιες παραγωγικές δυνατότητες, που είναι αναξιοποίητες στις συνθήκες του καπιταλισμού, το οποίο είναι ένα σύστημα που πλέον έχει φθαρεί, έχει διαφθαρεί, έχει σαπίσει, δεν μερεμετίζεται, δε διορθώνεται με επιμέρους μέτρα και με επιμέρους νομοθετήματα. Θέλει συνολική ανατροπή ως οικονομία, και στις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής. Και από αυτή την άποψη, προχωράω με άξονα μόνο τη λαϊκή ευημερία, το πως θα ικανοποιήσω δηλαδή λαϊκές ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι έχω προτεραιότητα την υγεία, την εργασία για όλους και όλες, τη σταθερή και μόνιμη δουλειά, την παιδεία, δημόσια δωρεάν, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, με αξιοποίηση και υπεράσπιση των γυναικών, της μητρότητας, των νέων παιδιών κυρίως και των υπερηλίκων, των συνταξιούχων.

Αυτό σημαίνει νέα κοινωνική οργάνωση. Αυτό πρέπει να το αποφασίσει ο λαός, πρέπει να το πεις καθαρά στον ελληνικό λαό. Εμείς το λέμε. Δεν έχουμε πείσει ακόμα, και δεν είναι πιστεύουμε ο τρόπος που το λέμε. Μα πόσο πιο απλά να το πεις. Το ζήτημα είναι ότι συνολικά, σε όλους μας, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος που έχουμε μάθει μέχρι σήμερα να βλέπουμε την κοινωνία, την οικονομία, τις σχέσεις παραγωγής, να βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και δεν είναι επιχείρημα το γεγονός ότι αυτά δε γίνονται πουθενά, το ότι δηλαδή η κατάσταση είναι δύσκολη και αρνητική σε όλο τον κόσμο, όπου επικρατεί το καπιταλιστικό σύστημα σε όλες τις χώρες, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι δεσμεύσεις και η κυριαρχία ιμπεριαλιστικών κέντρων και διακρατικών ενώσεων που ματώνουν τους λαούς, και τον ελληνικό λαό. 

Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να το δοκιμάσουμε, που πρέπει να το τολμήσουμε, που αξίζει και τις θυσίες και τις δυσκολίες που θα έχει να αντιμετωπίσει ο λαός. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχουν δυσκολίες, θα υπάρχουν εμπόδια. Το θέμα είναι ότι ο αποφασισμένος λαός μπορεί να δείξει και να επιβάλει τη δύναμή του. Και από αυτή την άποψη θεωρούμε ότι πρέπει αυτά τα ζητήματα να ανοίξουν. Αλλιώς θα συνεχίζονται οι κάλπικες υποσχέσεις, οι ψεύτικες ελπίδες».

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

...//...

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Από τότε που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και ειδικότερα από τότε που αυτή η κρίση εκδηλώθηκε με κρίση χρεοκοπίας στην Ελλάδα, η ηγεσία του ΚΚΕ, δειλά στην αρχή αλλά με μεγαλύτερη συνέπεια στη συνέχεια επέλεξε τον δικό της τρόπο υποστήριξης της θέσης για παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

Η θέση αυτή στο γενικότερο περίγραμμά της εκφράζεται ως εξής:  

ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

α. Η οποιαδήποτε πρόταση ή συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα εκπορεύεται από την αστική τάξη- αν όχι στο σύνολο από τμήματά της- ή εξυπηρετεί αποκλειστικά μόνο αυτή εφόσον δεν έχει προηγηθεί αλλαγή του κοινωνικού καθεστώτος. Επομένως, καμία συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα εφόσον αυτό δεν είναι η απόφαση και το αποτέλεσμα μιας σοσιαλιστικής επανάστασης.

β. Χωρίς σοσιαλιστική επανάσταση η παραμονή στο ευρώ ή η επιστροφή στη δραχμή είναι εξίσου αντιλαϊκές λύσεις. Συνεπώς δεν έχει νόημα να απασχολεί το λαό το ζήτημα του νομίσματος και οι όροι με τους οποίους θα γίνει η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα αν αυτό δεν συνοδεύεται με προσχώρηση του στην επανάσταση και με την δυνατότητα του να την πραγματοποιήσει.

γ) Τελευταία, η ηγεσία του ΚΚΕ προσχώρησε με εντυπωσιακή ευκολία στη θέση της κυβέρνησης ότι όσοι επιδιώκουν την επιστροφή στη δραχμή ταυτίζονται με το σχέδιο Σόιμπλε, δηλαδή με το σχέδιο και τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου.  

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Στο όνομα μιας δήθεν καθαρής εργατικής - επαναστατικής θέσης, η ηγεσία του ΚΚΕ προτιμά τα πράγματα να μείνουν ως έχουν και η χώρα να μην αποχωριστεί το ευρώ ενώ ανερυθρίαστα συκοφαντεί, ως συμβιβασμένη με τον ταξικό εχθρό και τον διεθνή ιμπεριαλισμό, όλη την αριστερά που αγωνίζεται κατά της πολιτικής των μνημονίων και αναζητεί μέσα από τη ρήξη με την ευρωζώνη και την ΕΕ το δρόμο για βαθύτερες κοινωνικές αλλαγές στην προοπτική του σοσιαλισμού.

Είναι σωστή μαρξιστικά και έντιμη επαναστατικά αυτή η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ; Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Η ηγεσία αυτή παραβλέπει επιδεικτικά μια βασική αρχή του μαρξισμού την οποία ο Λένιν συμπύκνωνε σε τούτη τη φράση:

«Οι δάσκαλοι του σοσιαλισμού δεν μιλούσαν του κάκου για ολόκληρη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και δεν υπογράμμιζαν στα χαμένα ‘‘τα μακρόχρονα κοιλοπονήματα’’ της νέας κοινωνίας, και αυτή η νέα κοινωνία αποτελεί και πάλι μια αφηρημένη έννοια, που δεν μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με άλλον τρόπο, παρά με μια σειρά ποικιλόμορφες, ατελείς, συγκεκριμένες προσπάθειες να δημιουργηθεί τούτο ή εκείνο το σοσιαλιστικό κράτος» (Λένιν: Άπαντα, τόμος 43ος, σελ. 212).

Η ηγεσία του ΚΚΕ αρνείται τα κοιλοπονήματα της παλιάς κοινωνίας από την οποία θα προκύψει η καινούργια, αρνείται δηλαδή οποιαδήποτε προσπάθεια μετάβασης και εμφανίζει τον σοσιαλισμό ως ένα έτοιμο καλοφτιαγμένο κουστουμάκι που μόλις το φορέσει ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί απ’ όλα τα δεινά του. Το κήρυγμά της δεν διαφέρει απ’ αυτό των παπάδων. Εκείνοι διακηρύσσουν: «Μετανοείτε για να κληρονομήσετέ την Βασιλεία των ουρανών». Και η ηγεσία του ΚΚΕ βροντοφωνάζει: «Αγωνιστείτε μόνο για τον σοσιαλισμό γιατί εκεί βρίσκεται η λύση όλων των προβλημάτων σας».

Χωρίς αμφιβολία, η σημερινή ηγεσία έχει βουτήξει ολόκληρο το ΚΚΕ στα νερά της μεταφυσικής καθιστώντας εντελώς ανίκανο να ανταποκριθεί στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης. Αλλά αυτό είναι μόνο το θεωρητικό σκέλος της καταστροφής του. Το πρακτικό είναι ακόμη πιο οδυνηρό.  

ΟΤΑΝ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΕΧΘΡΟ

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό που εκφράζει η επίσημη γραμμή του ΚΚΕ; Αφού χωρίς σοσιαλιστική επανάσταση δεν έχει νόημα να μιλάμε για αλλαγή νομίσματος και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ, μια διαχείριση των πραγμάτων πρέπει να γίνει. «Να την κάνουν οι άλλοι» λέει το ΚΚΕ. «Εμείς δεν ανακατευόμαστε». Ωραία, αλλά για χώρες χρεοκοπημένες σαν την Ελλάδα η διαχείριση της παραμονής στο ευρώ δεν σημαίνει τίποτε άλλο από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις, τρόικες και σκληρά ανελέητα αντιλαϊκά μέτρα. Όλα αυτά να τα κάνουν οι άλλοι’’ λέει το ΚΚΕ. Θαυμάσια. Τα κάνουν. Το ΚΚΕ, όμως τι κάνει; Τους καταγγέλλει ότι χρεοκοπούν, λεηλατούν και γονατίζουν το λαό!!!

Ταυτόχρονα καλεί σε συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το πρόγραμμα της σοσιαλιστικής επανάστασης: 

«Η ανασύνταξη του κινήματος- διαβάζουμε στον Ριζοσπάστη της Κυριακής 19-6-2015 - μπορεί να γίνει μόνο με γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Απαιτεί να ηττηθούν, τόσο οι σημαιοφόροι του ευρώ όσο και οι σημαιοφόροι της δραχμής που συσκοτίζουν τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, της εργατικής τάξης. Απαιτεί να προβληθεί πλατιά ο άλλος δρόμος που έγκαιρα, με σαφήνεια προσδιόρισε το ΚΚΕ με το Πρόγραμμά του. Ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, της αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Όλο αυτό δεν μοιάζει με μοίρασμα ρόλων; Όλοι μαζί, η αστική τάξη, τα κόμματά της και η ηγεσία του ΚΚΕ στηρίζουν- ο καθένας με τον τρόπο του- την παραμονή στο ευρώ. Από εκεί και μετά η ενότητα φαινομενικά διασπάται. Οι άλλοι υπογράφουν τα μνημόνια, ψηφίζουν τους αντιλαϊκούς νόμους, λεηλατούν το λαό και το ΚΚΕ τους καταγγέλλει χωρίς όμως να προσφέρει καμία λύση. 

Η επανάσταση που διακηρύσσει είναι απροσδιόριστη χρονικά στην υλοποίησή της- κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα έρθει. Συνεπώς, ο εργαζόμενος λαός στο παρών του και στο ορατό του μέλλον είναι υποχρεωμένος να μένει εγκλωβισμένος στην κρατούσα κατάσταση με τις ευλογίες των αυτοαποκαλούμενων επαναστατών. Άλλωστε κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος να μην αντιλαμβάνεται πως ακόμη κι αν ήταν δυνατόν η επανάσταση να επικρατήσει αύριο το πρωί, η λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα δεν θα ήταν ποτέ άμεση και η απόδοση της σοσιαλιστικής επιλογής- αν δεν εξελισσόταν σε μία περιπέτεια- θα ήθελε πολύ χρόνο- για να γίνει ορατή.  

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Υποθέτουμε πως το κήρυγμα της ηγεσίας του ΚΚΕ κερδίζει την πλειοψηφία του λαού. Η σοσιαλιστική επανάσταση επικρατεί αύριο και έχει τεράστια λαϊκή στήριξη. Η νέα εξουσία αμέσως βγάζει τη χώρα από το ευρώ, της ευρωζώνη και την ΕΕ. Σπάει τους δεσμούς με τον ιμπεριαλισμό ολοκληρωτικά και επιχειρεί να πάρει μια σειρά μέτρα: Διαγράφεται το χρέος με μια απόφαση. Κοινωνικοποιούνται (;!) τα συγκεντρωμένα μονοπώλια και επιβάλλεται κεντρικός σχεδιασμός. Οι δανειστές απαντούν: «Εντάξει κύριοι. Εσείς διαγράψατε το χρέος αλλά εμείς όχι. Για να πάρουμε τα λεφτά μας πίσω κατάσχουμε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας σας στο εξωτερικό μαζί με τις όποιες εξαγωγές κάνετε ή θα επιχειρήσετε να κάνετε». Πώς θα απαντήσει σ’ αυτό η ηγεσία του ΚΚΕ που γυροφέρνει δεξιά και αριστερά το ετοιμοπαράδοτο σοσιαλιστικό κουστουμάκι;

Η σοσιαλιστική Ελλάδα έχει ανάγκη από εισαγωγές, σε πρώτες ύλες, καύσιμα, φάρμακα, μηχανές, τεχνολογικά προϊόντα, είδη πλατιάς κατανάλωσης. Καταρχήν πρέπει να δουλέψει η παραγωγή και να ζήσει ο λαός. Οι καπιταλιστές του εξωτερικού είναι έτοιμοι να πουλήσουν τα πάντα και να μας τα φέρουν ως την πόρτα μας. Λεφτά ζητάνε. Σκληρό συνάλλαγμα και μάλιστα πολύ. Τι θα κάνουν οι φωστήρες του ΚΚΕ που διαφημίζουν τον σοσιαλιστικό παράδεισο; Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι με απλούς οικονομικούς όρους της αγοράς και χωρίς καμία επέμβαση ο ιμπεριαλισμός θα πνίξει την επανάσταση στην κούνια της; Δεν σκέφτονται το ακόμη χειρότερο σενάριο ότι με αυτούς τους απλούς όρους της αγοράς η επανάσταση σε μερικές εβδομάδες- μη μπορώντας να εξασφαλίσει στο λαό τα στοιχειώδη- θα μετατραπεί στη χειρότερη αντεπανάσταση της ιστορίας;

Η επανάσταση και ο σοσιαλισμός δεν είναι συνταγές για την κουζίνα του μέλλοντος, δεν είναι παραμύθια για μικρά παιδιά όπου όλοι ζήσαν καλά κι εμείς καλύτερα. Δεν είναι ευχολόγιο, ούτε κυριακάτικο κήρυγμα από άμβωνος. Αυτά είναι η κατασυκοφάντηση και ο εξευτελισμός της επανάστασης.

Έγραφε ο Λένιν: 

«Ο καθένας ξέρει ότι ο επιστημονικός σοσιαλισμός δεν χάραξε ποτέ κανενός είδους προοπτικές για το μέλλον: περιορίστηκε στην ανάλυση του σύγχρονου αστικού καθεστώτος, στη μελέτη των τάσεων εξέλιξης της κεφαλαιοκρατικής κοινωνικής οργάνωσης, και τίποτε περισσότερο» (Άπαντα: τόμ. 1ος, σελ. 185) Και πρόσθετε: «Ο σοσιαλισμός δεν δημιουργείται με διατάγματα από τα πάνω. Το πνεύμα του είναι ξένο προς το μηχανικό υπαλληλικό - γραφειοκρατικό πνεύμα. Ο ζωντανός, δημιουργικός σοσιαλισμός είναι δημιούργημα των ίδιων των λαϊκών μαζών» (Άπαντα, τόμ. 35ος, σελ. 57).

Πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν ασχολείσαι με την πραγματικότητα, αν δεν την μελετάς και δεν εμβαθύνεις πάνω σ’ αυτήν, αν από τώρα δεν χαράσσεις τους δρόμους προς τον σοσιαλισμό μέσα από την διεκδίκηση λύσεων στα άμεσα και μακροπρόθεσμα προβλήματα των μαζών, αν δεν προσεγγίζεις το σοσιαλισμό μέσα από συγκρούσεις και ρήξεις με το σύστημα, αν δεν αποδέχεσαι τους μεταβατικούς δρόμους με όλο το δαιδαλώδες και το πολύπλοκο που τους χαρακτηρίζει, αν δεν επιχειρήσεις να πάρεις νέους δρόμους, να βρεθείς σε αδιέξοδο και να ξαναγυρίσεις πίσω για να βρεις το καλύτερο μονοπάτι που σε βγάζει μπροστά, κοινωνική επανάσταση δεν πρόκειται να κάνεις ποτέ.

*Πηγή: ergatikosagwnas.gr

Τρίτη  21 Ιουλίου  2015

...//...

ΚουτσούΜΠΑΣ, ο μεγάλος τιμονιέρης!

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού Τζήμερους, Τσίπρες και Σαμαροβενιζέλους, ο παμμέγιστος ηγέτης της μεγάλης κομμουνιστικής συνωμοσίας κατά του αστισμού συμφώνησε επιτέλους μαζί τους. Μεγάλη η καταστροφή αν η χώρα φύγει από το ευρώ….

Αλλά προσέξτε αφελείς μικροαστούληδες που έχετε κατουρηθεί από τη χαρά σας. Το ΚΚΕ είναι υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, γιατί πρέπει πρώτα να βγούμε από την ΕΕ. Και πως θα βγούμε από την ΕΕ των μονοπωλίων αν δεν έχουμε τη λαϊκή εξουσία; Το να λες ότι πρώτα διαγράφεις το χρέος, βγαίνεις από την ΕΕ και το ευρώ, διότι δεν γίνεται διαφορετικά, αποκαθιστάς τη δημοκρατία και ο κόσμος αποφασίζει ελεύθερα για το μέλλον του, είσαι σκέτος προβοκάτορας και δουλεύεις για τ’ αφεντικά! Άσε που μπορεί να είσαι και… μασόνος, αν όχι ψεκασμένος!

Έτσι είναι προτιμητέα τα μνημόνια, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος θα φτωχαίνει, θα εξαθλιώνεται, θα εξαθλιώνεται και τελικά θα πεθάνει. Γιατί αν δεν πεθάνει και ο τελευταίος από την πείνα, τότε πως και πότε θα έλθει η Δευτέρα Παρουσία και η αντικαπιταλιστική ανάσταση νεκρών για να επικρατήσει έτσι η επουράνια λαϊκή εξουσία, με τα πιλάφια και τα ονειρεμένα ουρί;

Φυσικά το τελευταίο δεν το είχε προβλέψει η Αποκάλυψη του Ιωάννη, αλλά τότε δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα ο κουτσούμπιος επιστημονικός σοσιαλισμός και επικρατούσαν οι οπορτουνιστές και οι....

πάσης φύσης λικβινταριστές! Πέραν που ο Ιωάννης μπορεί να ήταν πράκτορας του κεφαλαίου και γι’ αυτό δεν μιλούσε ποτέ για αντικαπιταλισμό!. Ευτυχώς που ήλθε ο Κουτσούμπας και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η ανάσταση νεκρών μόνο αντικαπιταλιστική μπορεί να είναι, αλλιώς δεν θα γίνει ποτέ!!!

Και το ευρώ είναι το πρώτο αντικαπιταλιστικό νόμισμα του κόσμου. Βοηθάει στο θάνατο των προλεταρίων, άρα φέρνει πιο κοντά τη δευτέρα παρουσία. Αμ πως δηλαδή, θα γινότανε διαφορετικά; Φροντίζοντας τα επίγεια προσωρινά ή τα επουράνια αιώνια;

Γι’ αυτό υπάρχει ο μεγάλος τιμονιέρης για να δείχνει τον πραγματικό προορισμό της επουράνιας αντικαπιταλιστικής «βασιλείας» και να μη παρασύρεται από τα καθημερινά και τις σειρήνες μιας εδώ και τώρα καλύτερης ζωής. Και όποιος ασχολείται με αυτά τα τετριμμένα γήινα δεν είναι τίποτε άλλο από προδότης της τάξης του και του αντικαπιταλιστικού αγώνα!

Γι’ αυτό σας λέω χαζούληδες τσιπροσαμαροβενιζέλοι, μη παρασύρεστε από τον Κουτσούμπα, σας την έχει φυλαγμένη. Εσείς μπορεί να θέλετε ευρώ γιατί μόνο έτσι μάθατε να τρώτε και να πίνετε στην υγεία των κορόιδων, αλλά αυτός αν και περνάει το ίδιο καλά μαζί σας (τρελός είναι, τέτοιο μοναστήρι καταδικό του που αλλού θα το ‘βρισκε;), το θέλει για την… επανάσταση, που προσώρας τη φυλάει από τους… εχθρούς της στα υπόγεια του Περισσού…..

Πηγή:http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2015/07/blog-post_783.html

* Ο Οθωνας Κουμαρέλλας είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.

...//...

Από που παίρνει "γραμμή" ο κ. Κουτσούμπας και ο Περισσός;

Του Δημήτρη Καζάκη

Σε ομιλία του στην Σύρο (24/7), ο κ. Κουτσούμπας απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική του είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη μ' εκείνη των πιο χυδαίων υπερασπιστών του ευρώ και της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τα γεράκια της ευρωζώνης δανείζεται μέχρι και την τελευταία τελεία των επιχειρημάτων του εναντίον του εθνικού νομίσματος.

Ας δούμε συγκεκριμένα. Ο κ. Κουτσούμπας αφού έκανε τη συνήθη λιτανεία εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μνημονίων, μας ξεκαθαρίζει επίσης το εξής: 

"Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό σε όλους τους τόνους ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα."

Ο Κουτσούμπας φερέφωνο της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας.

Εδώ είναι δυό τα ζητήματα: Ο κ. Κουτσούμπας και η παρέα του είναι "κάθετα αντίθετοι" να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα, αν ταυτόχρονα παραμείνει η χώρα στην ΕΕ, όπως θέλει το Grexit ο Σόιμπλε; Ή είναι "κάθετα αντίθετοι" να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα, για όσο υπάρχει καπιταλισμός γενικά;

Ο κ. Κουτσούμπας σκόπιμα τα συγχέει, γιατί είναι τελείως διαφορετική η περίπτωση ενός υποτιθέμενου Grexit, σαν κι αυτό που πρότεινε ο Σόιμπλε, όπου το χρέος δεν διαγράφεται, απλά ρυθμίζεται και η οικονομία παραμένει υπό τον έλεγχο των μηχανισμών της ΕΕ και άλλο ζήτημα η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ παραμένοντας στο γενικό έδαφος του καπιταλισμού. Όποιος μπλέκει τα δυό, το κάνει μόνο για έναν σκοπό: για να υιοθετήσει με το πρόσχημα ενός ανώδυνου αντικαπιταλισμού τη χυδαιότητα της επίσημης προπαγάνδας εναντίον του εθνικού νομίσματος.

Πού το βρήκε λοιπόν ο Κουτσούμπας ότι "εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα." Από που αντλεί τέτοιο συμπέρασμα; Ποιός του το σφύριξε στο αυτί; Οι πληρωμένοι από τις τράπεζες καλαμαράδες, πολιτευτές και λοιποί δημοσιοκάφροι; Μόνο αυτοί το ισχυρίζονται.

Ο Κουτσούμπας, όπως και κάθε επαγγελματίας απολογητής του ευρώ, μιλά γενικά και αφηρημένα. Ποτέ συγκεκριμένα. Κι ο λόγος είναι γιατί δεν θέλει να εκτεθεί με επιχειρήματα, αλλά να αφήσει εντυπώσεις, να ενισχύσει την τρομοκρατία εναντίον του λαού που ασκείται από το καθεστώς και την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Απ' αυτήν άλλωστε δανείζεται όλους τους ισχυρισμούς του. Παπαγαλίζει χωρίς καν δεύτερη σκέψη.

Τι σημαίνει χρεοκοπία κράτους;

Για τον Κουτσούμπα δεν έχει καμιά σημασία το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα καπιταλιστικής χώρας που κήρυξε χρεοστάσιο με δικό της νόμισμα και να πήγε χειρότερα. Γιατί; Διότι πολύ απλά χρεοστάσιο σημαίνει κατ' ελάχιστο αναστολή πληρωμών του χρέους κι επομένως περισσότερα διαθέσιμα για την οικονομία και την κοινωνία. Το που θα πάνε αυτά είναι υπόθεση της ταξικής πάλης. Τα διαθέσιμα αυτά εκ των πραγμάτων πυροδοτούν τις κοινωνικές και ταξικές αναμετρήσεις προκειμένου να καθοριστεί το πώς θα μοιραστούν κι έτσι οι συσχετισμοί δύναμης τείνουν ν' αλλάξουν υπέρ των εργαζόμενων τάξεων.

Να γιατί ποτέ και καμιά άρχουσα τάξη δεν θέλησε από μόνη της να προχωρήσει σε χρεοστάσιο. Γινόταν πάντα υπό συνθήκες κρίσης και βαθύτατου κλονισμού του συστήματος εξουσίας της. Διότι ήξερε κάτι που δεν θέλει να ξέρει ο κ. Κουτσούμπας. Ότι το χρεοστάσιο δεν έρχεται ποτέ μόνο του. Συνεπάγεται μια τεράστια όξυνση όλων των κοινωνικών και ταξικών αναμετρήσεων. Γι' αυτό και όπως είναι φυσικό δεν υπήρξε ποτέ αυθεντικά εργατικό και λαϊκό κίνημα που να εναντιώθηκε στην κήρυξη χρεοστασίου. Οι εργάτες και τα λαικά στρώματα ήξεραν ανέκαθεν πολύ καλά αυτό που δεν γνωρίζει ο κ. Κουτσούμπας, ότι μόνο έτσι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες και όρους αμοιβής. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να κατακτήσουν δικαιώματα.

Το παράδειγμα της χρεοκοπίας του 1932.

Θέλει πολύ σκέψη να το αντιληφθεί κανείς; Μόνο αν είσαι Κουτσούμπας. Τον Απρίλιο του 1932 η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει το χρυσό κανόνα, δηλαδή τη χρυσή δραχμή. Η δημοσιονομική και κοινωνική κατάρρευση της χώρας μαζί με το παγκόσμιο κραχ του 1929, επέβαλλε στον πολιτικό κόσμο να καταργήσει ένα τόσο πολύτιμον νόμισμα, όπως το χαρακτήριζαν και το λάτρευε η αργόσχολη τάξη της εποχής. Ακριβώς όπως το ευρώ σήμερα. Λίγο αργότερα ο πρωθυπουργός Βενιζέλος κυρήσσει επίσης χρεοστάσιο, αφού είχε εξαντλήσει κάθε μέσο και τρόπο αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας προκειμένου να υποστηρίξει τη χρυσή δραχμή και να εξυπηρετήσει σε χρυσό τα χρέη.

Να πώς περιγράφει ο Μπελογιάννης το δια ταύτα της απόφασης του Βενιζέλου: 

"Επόμενο ήταν κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες να μεγαλώνει η απόγνωση κι η αγανάκτηση του λαού. Ο κόσμος άρχισε να κάνει γιουρούσι στους φούρνους. Οι πορείες πείνας πλήθαιναν καθημερινά. ΟΒενιζέλος έπρεπε να διαλέξει. Ή τα τοκομερίδια ή το ψωμί του λαού." (Ν. Μπελογιάννης, Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα, Άγρα, 2010, σ. 290).

Φυσικά, ο επίσημος πολιτικός κόσμος της εποχής με κανένα τρόπο δεν ήθελε να διαγράψει το χρέος και να στερήσει τα πλούσια κέρδη από τους δανειστές της Ελλάδας. Από τα οποία άλλωστε είχαν να λαμβάνουν και μεγάλα ονόματα της εγχώριας οικονομίας και πολιτικής μαζί με το παλάτι. Κι έτσι ξεκίνησε μια ολόκληρη διελκυστίνδα διαπραγματεύσεων και εξευτελισμών του ελληνικού κράτους με τους ομολογιούχους δανειστές. Σαν αυτές περίπου που υποστήκαμε τον τελευταίο καιρό.

Όσο κρατούσαν οι συνεννοήσεις και οι εξευτελισμοί, είχαμε το ίδιο βιολί με σήμερα. Σχεδόν το σύνολο των "ειδικών" της εποχής, καθηγητάδες και μη, συμμετείχαν σε μια πρωτοφανή εκστρατεία το μαύρο να γίνει άσπρο και υποστήριζαν ότι το να μην πληρώσεις τα χρέη, είναι πολύ χειρότερο από το να πληρώσεις. Να τι έλεγε ο Μπελογιάννης: 

"Όλοι σχεδόν οι αστοί οικονομολόγοι προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία θα κατάστρεφε την πίστη και τα οικονομικά της Ελλάδας. Όχι όμως μία αλλά εκατό φορές να λέγαμε στους ομολογιούχους ότι δεν έχουμε να τους πληρώσουμε, πάλι δεν θα παθαίναμε την οικονομική, εθνική και ηθική ζημιά πού πάθαμε με τις ατέλειωτες κι εξευτε¬λιστικές για την αξιοπρέπεια της χώρας μας συζητήσεις." (Ό. Π., σ. 293).

Βέβαια ο Μπελογιάνης δεν ήταν Κουτσούμπας. Ούτε την εποχή εκείνη το ΚΚΕ διέθετε Κουτσούμπα. Γιατί αν διέθετε, είναι σίγουρο ότι το καθεστώς και η προπαγάνδα του θα τον είχε πείσει. Κι έτσι το ΚΚΕ θα είχε μετεξελιχθεί σε φερέφωνο της επίσημης προπαγάνδας. Όπως ακριβώς είναι σήμερα.

Ο Κουτσούμπας θεωρεί το αποικιοκρατικό μνημόνιο καλύτερο.

Όμως του κ. Κουτσούμπα δεν του αρκεί η υιοθέτηση της επίσημης κινδυνολογία. Προχωρεί ακόμη παραπέρα: "Μπορεί να είναι και χειρότερες [από εκείνες του μνημονίου] για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν."

Εδώ πραγματικά βγάζει μάτι η απολογητική ακόμη και του μνημονίου που επιχειρεί ο κ. Κουτσούμπας. Προσέξτε τι λέει. Τι σημαίνει μνημόνιο; Κατάλυση κάθε έννοιας εργασιακού και εργατικού δικαιώματος, διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας, ολόκληρου του συστήματος κοινωνικών παροχών και ασφάλισης, επί τούτου κατάρρευση της παιδείας, της υγείας, μεταφορά των κέντρων απόφασης για τη χώρα σε ξένα κέντρα χωρίς καν κοινοβουλευτική νομιμοποίηση, κοκ.

Υπάρχει κανείς που να αρνείται ότι αυτό σημαίνει μνημόνιο; Μόνο ο κ. Κουτσούμπας, για τον οποίο μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μέτρα μείωσης για μισθούς, συντάξεις, του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά! Υποβαθμίζει έτσι το ρόλο και τη σημασία του μνημονίου από την σκοπιά των εργαζομένων και του λαού, για να ισχυριστεί το πρωτοφανές. Ό,τι η τυχόν μείωση του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος από μια υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, θα έχει χειρότερες συνέπειες!

Νεοφιλελέ παραμύθια δια χειρός Κουτσούμπα

Αφήνουμε το γεγονός ότι ταυτίζει το ποσοστό υποτίμησης του νομίσματος με το ποσοστό μείωσης του λαϊκού εισοδήματος. Αυτό δείχνει πόσο αγράμματος είναι και πόσο εμποτισμένος με τα παραμύθια της επίσημης προπαγάνδας. Κατά τ' άλλα έχει το θράσος να ασκεί κριτική στους οικονομολόγους που υποστηρίζουν το εθνικό νόμισμα, όταν ο κ. Κουτσούμπας δεν γνωρίζει καν ότι μια ενδεχόμενη υποτίμηση δεν είναι ούτε καν αναγκαίο να περάσει στο λαϊκό εισόδημα.

Αυτό που κάνει η υποτίμηση του νομίσματος είναι - κάτω από προϋποθέσεις - να μειώσει την τιμή του προϊόντος σε συνάλλαγμα, για τις εξαγωγές. Το αν η υποτίμηση θα πυροδοτήσει εγχώριο πληθωρισμό ώστε να μειωθεί και μάλιστα αντίστοιχα το εργατικό εισόδημα, εξαρτάται άμεσα από τον βαθμό ολιγοπώλησης του εξωτερικού και εσωτερικού εμπορίου, υποκατάστασης των εισαγωγών από την εγχώρια παραγωγή, αλλά και από το επίπεδο των ποσοστών κέρδους ανά προϊόν ή υπηρεσία.

Επομένως, ακόμη και σε περίπτωση υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι η αντίστοιχη υποτίμηση του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος. Στην μεταπολίτευση η μείωση των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων δεν είχε ως πηγή την υποτίμηση της παλιάς δραχμής, αλλά τον πληθωρισμό κερδών ειδικά από τις μονοπωλιακές καταστάσεις που κυριαρχούσαν στην οικονομία. Η υποτίμηση της δραχμής είχε ελάχιστη επίδραση στο επίπεδο των μισθών και των συντάξεων.

Το 1982-1983 η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έδωσε σημαντικές για την εποχή πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μάλιστα για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος του πληθωρισμού εφάρμοσε για πρώτη φορά Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή με βάση την οποία μισθοί και συντάξεις προσαρμόζονταν αυτόματα στο επίπεδο του ετήσιου πληθωρισμού.

Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η δραχμή συνέχιζε τις διολισθήσεις της. Μάλιστα, όσο κράτησαν τα μέτρα ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος (έως το 1984) ο πληθωρισμός δεν εκτινάχθηκε. Αντίθετα περιορίστηκε έστω οριακά. Από το 24,5% το 1981 στο 18,4% το 1984. Έστω κι αν η υποτίμηση της παλιάς δραχμής έναντι του δολαρίου ήταν περίπου 30% την ίδια χρονική περίοδο. Πού πήγε η συγνταγή περί υποτίμησης του κ. Κουτσούμπα;

Αλήθεια, που το βρήκε ο κ. Κουτσούμπας αυτό το 50% υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος; Ποιός του το έδωσε; Ο Ντράγκι ή κάποιος άλλος σαν κι αυτόν; Και τι σημαίνει υποτίμηση κατά 50%; Σημαίνει ότι από 1:1 ευρώ προς νέα δραχμή, θα γίνει 1:2 ευρώ προς νέα δραχμή. Ξέρει καμιά οικονομία που να την κατέστρεψε μια τέτοια υποτίμηση;

Η Ισλανδία είδε το νόμισμά της να υποτιμάται 400%, όταν το 2009 ο λαός παρά κι ενάντια στην κυβέρνηση της χώρας δεν επέτρεψε να περάσουν στον κρατικό προϋπολογισμό τα χρέη των τραπεζών. Την ίδια χρονιά ο πληθωρισμός ανέβηκε στο 19%. Αντί όμως να μειώνονται αντίστοιχα οι μισθοί και οι συντάξεις, αυξήθηκαν με αποτέλεσμα να μειωθεί και ο πληθωρισμός. Μέσα σε δύο χρόνια έπεσε στο 3%.

Κι όλα αυτά χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να εξηγήσουμε ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητη μια υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Αντίθετα, είναι μια επιλογή ανάγκης όταν όλα τα άλλα μέσα πολιτικής δεν έχουν αποδώσει. Πράγμα απίθανό. Ούτε είναι ανάγκη το εθνικό νόμισμα να είναι διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές FOREX για να γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας.

Αλλά αυτά ας τα αφήσουμε. Είναι πολύ ψηλά γράμματα για τον κ. Κουτσούμπα. Είναι σαν να προσπαθείς να μιλήσεις για μαθηματικά με μπαμπουίνο. Αν και πιστεύω ότι περισσότερα θα κατάφερνε κανείς, μιας και ο μπαμπουίνος δεν έχει τα κολλήματα, τις σκοπιμότητες και τις ιδεοληψίες του Κουτσούμπα και της παρέας του.

Έχει εναλλακτική πρόταση ο κ. Κουτσούμπας;

Ο κ. Κουτσούμπας λοιπόν απεύχεται την εισαγωγή εθνικού νομίσματος, γιατί έχει πειστεί πλήρως από την επίσημη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα ότι θα έχει μέχρι και χειρότερες συνέπειες από το τωρινό μνημόνιο. Το ερώτημα βέβαια είναι, τότε γιατί καταγγέλει τον Τσίπρα και τους άλλους δοσίλογους; Αυτό δεν λένε κι αυτοί;

Εδώ λοιπόν ο κ. Κουτσούμπας έχει έναν άσσο στο μανίκι του. Ή έτσι νομίζει:

"Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Επειδή το ΚΚΕ λέει όχι στη μία όχι και στην άλλη λύση, ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Μόνο που αυτή η εναλλακτική λύση σημαίνει άλλη κοινωνική οργάνωση, άλλη οικονομία. Και πρέπει σε αυτό το ζήτημα να πειστεί ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει να παλέψει και να το επιλέξει. Με πλήρη συνείδηση. Όχι με κοροϊδίες και ψεύτικα προεκλογικά διλήμματα ή εκβιαστικά διλήμματα, αλλά καθαρά και ντόμπρα. Κι αυτή την πρόταση φέρνει για συζήτηση στο λαό το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι ο λαός στην εξουσία, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δυνάμεις εργατικές - λαϊκές, τη λαϊκή συμμαχία που θα έρθει στην εξουσία, δεν θα κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θα πει στοπ. Διότι, το πρώτο, καταργώ όλα τα μνημόνια, όλος τους εφαρμοστικούς νόμους. Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε ρήξη, σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. 

Δεν σημαίνει ότι φεύγω μόνο από το ευρώ ή την ευρωζώνη και μένω στην ΕΕ. Αποδεσμεύομαι από την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως που προχωρώ σε κοινωνικοποίηση ως λαϊκή εξουσία, ως κυβέρνηση, ως κράτος - πέστε το όπως θέλετε. Προχωρώ σε κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός μου, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, παίρνω την αγροτική οικονομία στα χέρια μου, αποδεσμεύομαι από ό,τι αλυσίδες και εξαρτήσεις έχω από την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ βάζει δεσμεύσεις, το ζούμε και στα ναυπηγεία εδώ, το ζούμε και στην αγροτική οικονομία, το ζήσαμε πολλά χρόνια με τις ποσοστώσεις, και σε μια σειρά άλλους τομείς της οικονομίας. Άρα κοινωνικοποιώ αυτά, αποδεσμεύομαι, οργανώνω με βάση έναν πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικά οργανωμένο για όλη τη χώρα, την προώθηση της ανάπτυξης του τόπου, της αξιοποίησης δηλαδή των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα, η πατρίδα μας."

Προσέξτε καλά τι λέει. Η δική του εναλλακτική λύση εντοπίζεται σε μια μόνη φράση: κοινωνικοποίηση. Φεύγουμε από ευρώ και ΕΕ για να κοινωνικοποιηθούν μέσα παραγωγής και ο πλούτος της χώρας. Ωραία. Όμως αυτή δεν είναι πρόταση. Είναι ευχή, ή έστω πρόθεση. Πώς θα φύγουμε από το ευρώ και την ΕΕ χωρίς να πυροδοτηθεί υπερπληθωρισμός και χωρίς να καταρρεύσει το νέο σοσιαλιστικό, ή λαϊκό, ή όπως αλλιώς φαντασιώνεται το νόμισμα ο κ. Κουτσούμπας; Ή δεν χρειάζεται νόμισμα; Πώς θα κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος σε μια χώρα καθόλα ρημαγμένη και κατεστραμένη; Κουβέντα. Λέξη. Τσιμουδιά.

Να θυμηθούμε μόνο ότι οι μπολσεβίκοι χρειάστηκαν να εισάγουν το 1922 τον χρυσό κανόνα, με τη μορφή του σεβρονέτς, μόνο και μόνο για απαλλαγούν από το υπερπληθωριστικό χάρτινο ρούβλι, που οι ίδιοι είχαν εισάγει το 1918. Μαζί με τον χρυσό κανόνα χρειάστηκε να εισάγουν και τον κρατικό καπιταλισμό στην οικονομία, προκειμένου να απαλλαγούν από τον πολεμικό κομμουνισμό, δηλαδή έναν ιδεοληπτικό κομμουνισμό του στρατώνα όπου όλα ήταν κοινωνικοποιημένα.

Θα μου πείτε. Τι δουλειά έχουν τέτοιοι σιχαμεροί οπορτουνιστές, όπως ήταν οι μπολσεβίκοι του Λένιν, μ' έναν τέτοιο κολοφώνα της επανάστασης σαν τον Κουτσούμπα. Ειλικρινά, καμία.

Για τον Κουτσούμπα, σε αντίθεση με όλα τα άλλα επαναστατικά κινήματα που γνώρισε η ιστορία του καπιταλισμού, είναι τόσο απλά. Όλα θα λυθούν δια μαγείας. Με το κόκκινο ραβδάκι του Περισσού. Par ordre du Mufti, με διάταγμα του Μουφτή.

Ο κ. Κουτσούμπας δεν έχει πρόταση. Ή μάλλον η πρότασή του δεν διαφέρει από εκείνη των παλιών ιερέων των αρχόντων του Μεσαίωνα που δίδασκαν στους καταπιεσμένους την υπομονή και την καρτερία εν αναμονή του βασιλείου εν τοις ουρανοίς. Δεν είναι παρά η αναβίωση του παλιού γερμανικού ή "αληθινού" σοσιαλισμού, που ο Μαρξ στο Μανιφέστο τον θεωρούσε εξίσου επικίνδυνο με την πιο μαύρη αντίδραση, γιατί αρνιόταν να παλέψει τα πιο άμεσα αστικοδημοκρατικά αιτήματα στο όνομα των σοσιαλιστικών διεκδικήσεων.

"Έτσι, στον "αληθινό" σοσιαλισμό δόθηκε η τόσο ποθητή ευκαιρία να αντιπαραθέσει τις σοσιαλιστικές διεκδικήσεις στο πολιτικό κίνημα, για να εξαπολύσει τα πατροπαράδοτα αναθέματα ενάντια στο φιλελευθερισμό, ενάντια στο αντιπροσωπευτικό κράτος, ενάντια στον αστικό συναγωνισμό, την αστική ελευθερία του τύπου, το αστικό δίκαιο, την αστική ελευθερία και ισότητα και για να κηρύξει στη λαϊκή μάζα πως δεν έχει να κερδίσει τίποτε απ' αυτό το αστικό κίνημα, αντίθετα θα τα χάσει όλα... Στις γερμανικές απολυταρχικές κυβερνήσεις με την ακολουθία τους από παπάδες, δασκάλους, ευγενείς της υπαίθρου και γραφειοκράτες, ο σοσιαλισμός αυτός χρησίμευε σαν ποθητό σκιάχτρο ενάντια στην αστική τάξη που τραβούσε απειλητικά προς τα πάνω. Αποτελούσε το γλυκερό συμπλήρωμα στις πικρές βουρδουλιές και τις σφαίρες, με τις οποίες οι ίδιες αυτές κυβερνήσεις αντιμετώπιζαν τις γερμανικές εργατικές εξεγέρσεις."

Ετσι κι ο Κουτσούμπας με τους εκ Περισσού. Αποτελούν το "γλυκερό συμπλήρωμα" στην αγριότητα των μνημονίων και της ιμπεριαλιστικής κατοχής.

Πηγή:http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2015/07/blog-post_26.html

Σημείωση ιστολογίου: Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις "εξω απο τα δόντια" έχει εκφράσει ο Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης σχετικά με το ρόλο του ΚΚΕ και ειδικά της εκάστοτε ηγετικής του ομάδας στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μερικές απο αυτές μπορείτε να τις ακούσετε παρακάτω.

Προσθήκη 28/07/2014:Τα σχόλια του Δ. Καζάκη με αφορμή την παρουσία του Τζίμμη Πανούση στην εκπομπή "Ελληνοφρένεια"